Verbum

расплю́шчыцца ​¹, ‑чыцца; зак.

Раскрыцца, адкрыцца (пра вочы). Пратасевіч убачыў, як пабляднеў увачавідкі .. твар [Рыты], як спужана расплюшчыліся вочы. Васілевіч. // Разамкнуцца (пра павекі). Павекі, здаецца, самі расплюшчыліся. М. Ткачоў.

расплю́шчыцца ​², ‑чыцца; зак.

Стаць плоскім ад удару, ціску. Дрот расплюшчыўся. // Расціснуцца ад цяжару, удару.

заслязі́цца, ‑зіцца; зак.

Пачаць слязіцца. // Напоўніцца слязамі. І можа ад яго, ад ветру, заслязіліся вочы. Шамякін.

зама́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да замазаць.

•••

Вочы замазваць каму — уводзіць у зман, ашукваць каго‑н.

вы́тарашчыцца, ‑шчуся, ‑шчышся, ‑шчыцца; зак.

Тое, што і вытрашчыцца. Вочы .. [Вірнера] напоўніліся жудасцю і страшна вытарашчыліся. Шамякін.

вы́трашчыцца, ‑шчуся, ‑шчышся, ‑шчыцца; зак.

Разм. Шырока раскрыцца (пра вочы); вытарашчыцца. // Уставіцца на каго‑, што‑н.

жму́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак., што.

Сціскаючы павекі, прыкрываць, прыплюшчваць вочы. [Хлопчык] жмурыць вочкі ад святла. Шамякін.

непадабе́нства, ‑а, н.

Адсутнасць падабенства; розніца. Першае, што кінулася нам у вочы, гэта непадабенства вуліц. Жычка.

пасляпі́ць, ‑сляплю, ‑слепіш, ‑слепіць; зак., каго-што.

1. Асляпіць усіх, многіх.

2. Зрабіць слепаватымі (пра вочы).

сажму́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Прыжмурыць вочы. Крушынскі хацеў сажмурыць .. [пагранічнікам] вока ў знак сяброўства. Бядуля.

чарнаво́кі, ‑ая, ‑ае.

У якога чорныя, цёмныя вочы. Лабановічу падабалася прыгожанькая, крыху сарамяжлівая, чарнавокая Лідачка. Колас.