прасо́чванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. прасочвацца 1 — прасачыцца.
прасо́чванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. прасочваць — прасачыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разліццё, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. разліваць — разліць (у 2 знач.); дзеянне і стан паводле дзеясл. разліцца (у 1–3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тапле́нне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. тапіць 2.
тапле́нне 2, ‑я, н.
Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. тапіць 3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ува́рванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. ува́рваць — увары́ць і ува́рвацца — увары́цца.
уварва́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. урыва́цца — уварва́цца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фіксава́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. фіксаваць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. фіксавацца. Фіксаванне сігналу. Фіксаванне малюнка. Фіксаванне плёнкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фікса́цыя, ‑і, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. фіксаваць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. фіксавацца. Фіксацыя ўвагі. Фіксацыя тканкі. Фіксацыя землетрасення.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Gestáltung
f -, -en
1) афармле́нне; фо́рма, абры́с, ко́нтур
2) утварэ́нне, склада́нне, фармірава́нне, арганіза́цыя (дзеянне)
die ~ der Sómmerferí¦en — арганіза́цыя ле́тніх вака́цый
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
siedzenie
н.
1. сядзенне (дзеянне);
2. сядзенне;
przednie (tylne) siedzenie — пярэдняе (задняе) сядзенне;
siedzenie rozkładane — раскладное крэсла; шэзлонг;
3. разм. зад
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
закі́дванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. закідваць 1 — закі́даць.
закі́дванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. закідваць 2 — закінуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выме́шванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. вымешваць 1 — вымесіць.
выме́шванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. вымешваць 2 — вымешаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)