crucify [ˈkru:sɪfaɪ] v.

1. распіна́ць, раскрыжо́ўваць

2. infml му́чыць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dręczyć

незак. мучыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гне́сці і гнясці́, гняту́, гняце́ш, гняце́; гняцём, гнецяце́, гняту́ць; гняці́; незак., каго-што і без дап.

1. Прыціскаць сваім цяжарам.

2. перан. Выклікаць непрыемнае пачуццё, мучыць.

Думкі гнятуць мяне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

harrow​2 [ˈhærəʊ] v.

1. баранава́ць

2. му́чыць; прыно́сіць паку́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

смыле́нне, ‑я, н.

Адчуванне пякучага болю, гарачыні ў целе. Мучыць смыленне ў грудзях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

му́чить несов., в разн. знач. му́чыць; (истязать) катава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

праму́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго.

Разм.

1. Памучыць, прымусіць мучыцца.

2. Мучыць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

марнава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; незак.

1. што. Траціць без карысці, марнатравіць.

М. час.

2. каго. Мучыць, стамляць.

М. людзей.

|| зак. змарнава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны.

|| наз. марнава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

забіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. забіць¹.

2. без дап. Пападаць, пранікаць (пра струмені вады, снег і пад.).

Прыкрыць брызентам, каб дождж не забіваў.

3. Душыць, мучыць (пра кашаль).

Кашаль забівае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

péinigen

vt му́чыць, катава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)