казни́ться несов. му́чыць сябе́, му́чыцца; (раскаиваться) ка́яцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бяё́даваць

‘мучыць, даймаць каго-небудзь, дапякаць каму-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бяё́дую бяё́дуем
2-я ас. бяё́дуеш бяё́дуеце
3-я ас. бяё́дуе бяё́дуюць
Прошлы час
м. бяё́даваў бяё́давалі
ж. бяё́давала
н. бяё́давала
Загадны лад
2-я ас. бяё́дуй бяё́дуйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бяё́дуючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бяё́даць

‘мучыць, даймаць каго-небудзь, дапякаць каму-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бяё́даю бяё́даем
2-я ас. бяё́даеш бяё́даеце
3-я ас. бяё́дае бяё́даюць
Прошлы час
м. бяё́даў бяё́далі
ж. бяё́дала
н. бяё́дала
Загадны лад
2-я ас. бяё́дай бяё́дайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бяё́даючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бязжы́ліць

‘страчваць моц, станавіцца знясіленым; мучыць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бязжы́лю бязжы́лім
2-я ас. бязжы́ліш бязжы́ліце
3-я ас. бязжы́ліць бязжы́ляць
Прошлы час
м. бязжы́ліў бязжы́лілі
ж. бязжы́ліла
н. бязжы́ліла
Загадны лад
2-я ас. бязжы́ль бязжы́льце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бязжы́лячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

загва́лчваць

‘мучыць; адбіраць, захопліваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. загва́лчваю загва́лчваем
2-я ас. загва́лчваеш загва́лчваеце
3-я ас. загва́лчвае загва́лчваюць
Прошлы час
м. загва́лчваў загва́лчвалі
ж. загва́лчвала
н. загва́лчвала
Загадны лад
2-я ас. загва́лчвай загва́лчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час загва́лчваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

заканды́чваць

‘мучыць, драць за валасы каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заканды́чваю заканды́чваем
2-я ас. заканды́чваеш заканды́чваеце
3-я ас. заканды́чвае заканды́чваюць
Прошлы час
м. заканды́чваў заканды́чвалі
ж. заканды́чвала
н. заканды́чвала
Загадны лад
2-я ас. заканды́чвай заканды́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час заканды́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тамава́ць

‘мучыць, стамляць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. таму́ю таму́ем
2-я ас. таму́еш таму́еце
3-я ас. таму́е таму́юць
Прошлы час
м. тамава́ў тамава́лі
ж. тамава́ла
н. тамава́ла
Загадны лад
2-я ас. таму́й таму́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час таму́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паму́чыць, ‑мучу, ‑мучыш, ‑мучыць; зак., каго.

Мучыць, некаторы час. [Маша] памучыла .. [Славіка] мінут пятнаццаць. І толькі калі ўбачыла, што цярпенне яго вычарпалася і ён энергічна рушыў у парк, яна пайшла насустрач — на выхад. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мучэ́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. мучыцца, мучыць; мука, пакута.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

crucify [ˈkru:sɪfaɪ] v.

1. распіна́ць, раскрыжо́ўваць

2. infml му́чыць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)