тамава́ць
‘мучыць, стамляць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| таму́ю | таму́ем | |
| таму́еш | таму́еце | |
| таму́е | таму́юць | |
| Прошлы час | ||
| тамава́ў | тамава́лі | |
| тамава́ла | ||
| тамава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| таму́й | таму́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| таму́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)