бязжы́ліць

‘страчваць моц, станавіцца знясіленым; мучыць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бязжы́лю бязжы́лім
2-я ас. бязжы́ліш бязжы́ліце
3-я ас. бязжы́ліць бязжы́ляць
Прошлы час
м. бязжы́ліў бязжы́лілі
ж. бязжы́ліла
н. бязжы́ліла
Загадны лад
2-я ас. бязжы́ль бязжы́льце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бязжы́лячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)