заканды́чваць
‘мучыць, драць за валасы каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| заканды́чваю | заканды́чваем | |
| заканды́чваеш | заканды́чваеце | |
| заканды́чвае | заканды́чваюць | |
| Прошлы час | ||
| заканды́чваў | заканды́чвалі | |
| заканды́чвала | ||
| заканды́чвала | ||
| Загадны лад | ||
| заканды́чвай | заканды́чвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| заканды́чваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)