2. прыдзіра́цца, чапля́цца да ко́жнай дро́бязі; з ра́дасцю хапа́цца за памы́лку, про́мах і да т.п.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
флангм.вайск. Flánke f -, -n, Flügel m -s, -; Séite f -, -n;
атакава́цькаго-н.у фланг [з флангу] j-m in die Flánke fállen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
wade into
informal
накіда́цца, во́стра атакава́ць
to wade into a job — заўзя́та бра́цца за рабо́ту
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
assail[əˈseɪl]v.fml
1.атакава́ць, напада́ць (таксама перан.); рэ́зка крытыкава́ць
2. апано́ўваць, ахапля́ць (пра страх, сумненні і да т.п.);
He was assailed by fear. Яго апанаваў страх.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
assault2[əˈsɔ:lt]v.
1. напада́ць;
He has been charged with assaulting a police officer. Яго абвінавацілі ў нападзе на афіцэра паліцыі.
2.атакава́ць; ісці́ на пры́ступ; штурмава́ць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
vórstoßen
*
1.
vt пхаць упе́рад
2.
vi(s)атакава́ць, наступа́ць, прасо́ўвацца
2) спарт. вы́рвацца напе́рад
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
АТА́КА
(франц. attaque),
найбольш адказны перыяд наступальнага бою сухапутных войскаў, авіяцыі і ВМФ. Бывае пяхотная, конная, танкавая, паветраная, тарпедная (у марскім баі), ракетная і інш.; па часе правядзення — дзённая і начная, па напрамках — франтальная, флангавая, з тылу. Сухап. войскі звычайна атакуюць праціўніка пасля агнявых удараў усімі сродкамі зброі па яго пазіцыях і аб’ектах. Мотастралковыя падраздзяленні могуць атакаваць і на бронетранспарцёрах, не спешваючыся з машын. Паветраная атака — імклівы налёт самалётаў для абстрэлу і бамбардзіроўкі пазіцый і аб’ектаў праціўніка. У марскім баі атака ажыццяўляецца ўсімі родамі ВМФ, у тым ліку авіяцыяй, падводнымі лодкамі і скораснымі надводнымі караблямі.