assail [əˈseɪl] v. fml

1. атакава́ць, напада́ць (таксама перан.); рэ́зка крытыкава́ць

2. апано́ўваць, ахапля́ць (пра страх, сумненні і да т.п.);

He was assailed by fear. Яго апанаваў страх.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)