Кале́ка 1 ’чалавек, які страціў якую-небудзь частку цела або здольнасць валодаць ёю ці наогул мае які-небудзь фізічны недахоп’ (
Кале́ка 2 ’рыба мянтуз, Lota’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Кале́ка 1 ’чалавек, які страціў якую-небудзь частку цела або здольнасць валодаць ёю ці наогул мае які-небудзь фізічны недахоп’ (
Кале́ка 2 ’рыба мянтуз, Lota’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Трус 1, тру́сік ‘кролік, свойскі грызун сямейства заечых, Lepus cuniculus domesticus’ (
Трус 2 ‘ ваганне зямлі, землятрус’ (
Трус 3 (trus) ‘ператрус, вобыск’ (
Трус 4 ‘від бегу каня, трух, трушок’ (
Трус 5 ‘смецце, ламачча, жарства, друзачкі’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
перада́ць, ‑дам, ‑дасі, ‑дасць; ‑дадзім, ‑дасце, ‑дадуць;
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хава́цца 1, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
1. Забірацца куды‑н. так, каб іншыя не бачылі, не маглі знайсці.
2.
3. Знаходзіцца не ў полі зроку, ледзь прыкметна выступаць з-за засланяючых прадметаў.
4.
•••
хава́цца 2, ‑аецца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
у́гол
1.
прямо́й у́гол прамы́ ву́гал;
тупо́й у́гол тупы́ ву́гал;
о́стрый у́гол во́стры ву́гал;
под угло́м в 60° пад вугло́м у 60°;
у́гол отраже́ния
у́гол паде́ния
у́гол прице́ла
2. (место, где сходятся две внешние стороны предмета) рог,
заверну́ть за у́гол завярну́ць за рог (ву́гал);
на углу́ на рагу́;
вы́йти на у́гол вы́йсці на рог;
за́гнутый у́гол страни́цы загну́ты ражо́к старо́нкі;
3. (внутренний — помещения, здания) кут,
в углу́ ко́мнаты у кутку́ пако́я;
разойти́сь по угла́м разысці́ся па кутка́х;
иска́ть по угла́м
поста́вить в у́гол паста́віць у куто́к;
4. (помещение, жильё) кут,
име́ть свой у́гол мець свой кут (куто́к);
сдава́ть (снима́ть) у́гол здава́ць (найма́ць) куто́к;
5.
жить в глухо́м углу́ жыць у глухі́м кутку́;
◊
во главу́ угла́ у асно́ву (асно́ву асно́ў);
прижа́ть (припере́ть, загна́ть и т. п.) в у́гол (кого) прыці́снуць (прыпе́рці, загна́ць
медве́жий у́гол мядзве́джы (глухі́) куто́к;
из-за угла́ з-за вугла́;
ходи́ть из угла́ в у́гол хадзі́ць з кутка́ ў куто́к;
кра́сный (пере́дний) у́гол по́куць (
у́гол зре́ния пункт гле́джання.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
во́ка, ‑а;
1. Орган зроку.
2. Здольнасць бачыць; зрок.
3.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шлях, ‑у,
1. Шырокая, прыстасаваная для руху транспарту дарога.
2. Месца для праходу, праезду і пад.
3.
4.
5. Падарожжа, перамяшчэнне куды‑н.
6. Напрамак, маршрут.
7.
8.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ле́зці, лезу, лезеш, лезе;
1. Хапаючыся рукамі і чапляючыся нагамі, карабкацца, узбірацца, падымацца ўверх або спускацца ўніз.
2. Забірацца куды‑н., у што‑н., пранікаць унутр чаго‑н.
3. Пранікаць, уваходзіць куды‑н. тайком, крадучыся (з мэтай грабяжу, забойства).
4. Забірацца рукой унутр чаго‑н.
5.
6. Прабівацца, выбівацца наверх.
7. Насоўвацца, налазіць.
8.
9.
10. Выпадаць (пра валасы, поўсць).
11.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
za
I1. пры; у час (у часы);
2. за;
3. за; праз;
4. за, дзеля;
5. за, замест;
6. пры ўказанні на асобу, прадмет, якімі хто-небудзь, што-небудзь прызнаецца, лічыцца;
7. па, за, з;
8. за, па;
1. у спалучэнні з со што за;
2. занадта; надта;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
цягну́ць, цягну, цягнеш, цягне;
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15. Слаба дзьмуць, рухацца, ісці (пра паветра).
16.
17.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)