jágen
1.
vt
1) палява́ць
2) гнаць, прасле́даваць
ein Pferd zu Tóde ~ — загна́ць каня́ да сме́рці
j-n in den Tod ~ — увагна́ць каго́-н. у магі́лу
sich (D) éine Kúgel durch den Kopf ~ — пусці́ць сабе́ ку́лю ў лоб
ein Eréignis jagt das ándere — падзе́i ху́тка змянцюць адна́ другу́ю
j-n von Haus zu Haus ~ — ≅ пусці́ць каго́-н. з то́рбай
2.
vi імча́цца, гна́цца (за чым-н.)
nach Ábenteuern ~ — шука́ць (сабе́) прыго́д
damít kannst du mich ~ — я і слу́хаць аб гэ́тым не жада́ю
3.
(sich) ганя́цца адзі́н за адны́м
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)