ярмо́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Маленькая мяккая круглая шапачка без аколышка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

мини́стр міні́стр, -ра м.;

мини́стр-резиде́нт дипл. міні́стр-рэзідэ́нт;

мини́стр-президе́нт міні́стр-прэзідэ́нт;

полномо́чный мини́стр дипл. паўнамо́цны міні́стр;

мини́стр без портфе́ля міні́стр без партфе́ля.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

імправізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што і без дап.

Стварыць (ствараць) што-н. без папярэдняй падрыхтоўкі, у час выканання.

І. байку.

І. на раялі.

|| зак. зымправізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны.

|| наз. імправіза́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

аста́ча, -ы, ж.

1. Тое, што асталося пасля аддзялення часткі; рэшта, рэшткі чаго-н.

2. У матэматыцы: велічыня, якая атрымліваецца пры адыманні ад дзялімага здабытку дзельніка на цэлую дзель.

Шэсць дзеліцца на два без астачы.

Без астачы — цалкам, поўнасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

bezdrzewny

пазбаўлены дрэў; без зеляніны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bezkwietny

паэт. бяскветкавы; без кветак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bezpaństwowiec

м. чалавек без грамадзянства

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bezpretensjonalny

без прэтэнзій; скромны; сціплы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bezwyznaniowiec

м. чалавек без веравызнання

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

unabridged [ˌʌnəˈbrɪdʒd] adj. по́ўны, нескаро́чаны, без купю́р (пра літаратурны твор)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)