недажава́ць

‘недажаваць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. недажую́ недажуё́м
2-я ас. недажуе́ш недажуяце́
3-я ас. недажуе́ недажую́ць
Прошлы час
м. недажава́ў недажава́лі
ж. недажава́ла
н. недажава́ла
Загадны лад
2-я ас. недажу́й недажу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час недажава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)