ну́ціць

‘ціха спяваць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ну́чу ну́цім
2-я ас. ну́ціш ну́ціце
3-я ас. ну́ціць ну́цяць
Прошлы час
м. ну́ціў ну́цілі
ж. ну́ціла
н. ну́ціла
Загадны лад
2-я ас. ну́ць ну́цьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ну́цячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)