memory [ˈmeməri] n.
1. па́ мяць;
have a good/bad memory (for) мець до́ брую/дрэ́ нную па́ мяць (на);
have a short/long memory ху́ тка забыва́ ць/до́ ўга по́ мніць;
lose one’s memory тра́ ціць па́ мяць;
do smth. from memory рабі́ ць што-н. па па́ мяці;
within/in living memory нако́ лькі па́ мятаюць (жывы́ я) лю́ дзі;
within smb. ’s memory пры чыёй-н. па́ мяці, на па́ мяці каго́ -н.
2. звыч. pl. memories (of) успамі́ ны;
memories of the war успамі́ ны пра вайну́
3. comput. па́ мяць
♦
in memory of smb. /to the memory of smb. у па́ мяць (каго-н. );
if (my) memory serves me well/correctly калі́ па́ мяць мяне́ не падво́ дзіць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
pay 2 [peɪ] v. (paid)
1. плаці́ ць;
pay in advance/in full/in installments плаці́ ць упе́ рад/по́ ўнасцю/у растэрміно́ ўку
2. акупля́ цца, быць вы́ гадным;
it pays to advertise рэкла́ ма заўсёды акупля́ ецца;
pay a call on/a visit to нано́ сіць візі́ т, наве́ дваць;
pay a compliment рабі́ ць кампліме́ нт
♦
pay attention to звярта́ ць ува́ гу (на);
pay one’s respects выка́ зваць паша́ ну
pay back [ˌpeɪˈbæk] phr. v.
1. вярну́ ць, адда́ ць (грошы )
2. адплаці́ ць;
I’ll pay you back for this. Я адплачу вам за гэта.
pay off [ˌpeɪˈɒf] phr. v.
1. выпло́ чваць (пазыку )
2. разлічы́ ць (звольніць )
3. акупля́ цца
pay out [ˌpeɪˈaʊt] phr. v. выпло́ чваць
pay up [ˌpeɪˈʌp] phr. v. заплаці́ ць, разлічы́ цца ца́ лкам
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
sound 3 [saʊnd] v.
1. гуча́ ць;
The doorbell sounded. Зазваніў званок;
Her voice sounded troubled. У яе голасе адчувалася хваляванне.
2. дава́ ць сігна́ л;
sound a bell звані́ ць у званы́ ;
sound the alarm біць трыво́ гу
3. рабі́ ць ура́ жанне, здава́ цца;
How does this proposal sound to you? Як вам гэтая прапанова?;
That sounds like an excuse. Гэта падобна да адгаворкі.
4. вымаўля́ ць;
This letter is not sounded. Гэтая літара не вымаўляецца.
5. med. выслухо́ ўваць, высту́ кваць;
You must have your chest sounded. Трэба праверыць вашу грудную клетку.
sound off [ˌsaʊndˈɒf] phr. v. derog. мало́ ць языко́ м, выхваля́ цца
sound out [ˌsaʊndˈaʊt] phr. v. выве́ дваць (у каго-н. )
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
tí ppen
I
vt друкава́ ць на друкава́ льнай [пі́ шучай] машы́ нцы
II
vi злёгку датыка́ цца (j-m auf A – да каго-н. за што-н. )
sich (D) an die Stirn ~ — пасту́ каць сабе́ па́ льцам па лбе
◊ dará n ist nicht zu ~ — тут нічо́ га не зме́ ніш, тут не падкапа́ ешся
III
vi разм.
1) рабі́ ць ста́ ўку (на што-н. )
2) меркава́ ць (што-н. )
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
mucha
much|a
ж. муха;
lecieć jak ~a na lep — ляцець як муха на мёд;
robić z ~y słonia — рабіць з мухі слана;
zwijać się jak ~a w ukropie — круціцца як вавёрка ў коле; мітусіцца;
mieć ~y w nosie — мець мух у носе; капрызіць;
padać (ginąć) jak ~y — мерці як мухі;
~a nie siada — ідэальны; беззаганны
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
thread
[Өred]
1.
n.
1) ні́ тка f.
2) ніць f.
the thread of the story — гало́ ўная ніць апавяда́ ньня
3) нарэ́ зка f. , нарэ́ з -а m. (вінта́ )
4) Geol. про́ жылак -ка m.
2.
v.t.
1) усо́ ўваць ні́ тку (у го́ лку)
2) ніза́ ць, нані́ зваць
She threaded a hundred beads — Яна́ наніза́ ла со́ тню па́ церак
3) Figur. прабіра́ цца
He threaded his way through the crowd — Ён прабра́ ўся праз нато́ ўп
4) нараза́ ць, рабі́ ць нарэ́ зку
•
- hang on a thread
- hang by a thread
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
mat
I [mæt]
1.
n.
1) дывано́ к -ка́ m. , раго́ жка, раго́ жа f. ; цыно́ ўка f.
2) падста́ ўка, падкла́ дка, падсьці́ лка (пад мі́ сы, тале́ ркі і гд)
3) матра́ с -а m. ; мат -а m
4) кардо́ нная ра́ мка для малю́ нкаў, зды́ мкаў, паспарту́ n. , indecl.
2.
v.t. (-tt-)
1) сла́ ць, засьціла́ ць, падклада́ ць падсьці́ лку, кла́ сьці цыно́ ўку
2) кудла́ ціцца, блы́ тацца (пра валасы́ )
II [mæt]
1.
adj.
1) ма́ тавы, небліску́ чы
2) нягла́ дкі
2.
n.
ма́ тавая апрацо́ ўка, паве́ рхня або́ фа́ рба
3.
v.t.
рабі́ ць ма́ тавым
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
must
I [mʌst]
1.
v.i.
му́ сіць
Man must eat to live — чалаве́ к му́ сіць е́ сьці, каб жыць
You must have that book — Ты му́ сіш мець гэ́ тую кні́ гу
You must have heard about it — Вы напэ́ ўна чу́ лі пра гэ́ та
2.
n.
абавя́ зак -ку m. , неабхо́ днасьць f.
This rule is a must — Гэ́ тае пра́ віла абавязко́ вае
3.
adj.
патрэ́ бны, неабхо́ дны
a must item — неабхо́ дная рэч
II [mʌst]
1.
n.
за́ тхласьць f. (падва́ льнага паве́ тра) ; за́ тхлы, гнілы́ пах
2.
v.
рабі́ ць (-ца) за́ тхлым
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
print
[prɪnt]
1.
v.t.
1) рабі́ ць адбі́ ткі, адбіва́ ць на папе́ ры (узо́ ры, сло́ вы)
2) друкава́ ць; выдава́ ць дру́ кам кні́ гі, газэ́ ты
3) набіва́ ць (матэ́ рыю, шпале́ ры)
4) піса́ ць друкава́ нымі лі́ тарамі
5) захо́ ўваць (-ца) (у па́ мяці)
6) Phot. адбіва́ ць (зды́ мкі)
2.
n.
1) шрыфт -у m.
clear print — выра́ зны друк (шрыфт)
2) друкава́ ныя выда́ ньні, друк -у m.
3) адбі́ так -ку, сьлед -у m.
4) зды́ мак, зро́ блены з нэгаты́ ву
5) узо́ рыстая ткані́ на
summer prints — ле́ тнія ўзо́ рыстыя матар’я́ лы
•
- in print
- out of print
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
дзяўбці́ , дзяўбу, дзяўбеш, дзяўбе; дзяўбём, дзеўбяце, дзяўбуць; пр. дзёўб, дзяўбла, дзяўбло; заг. дзяўбі; незак. , каго-што .
1. Есці, хапаючы ежу дзюбай (пра птушак). Каля дарогі шпацыравалі вароны, нешта дзяўблі ў каляінах і зусім не палохаліся фурманкі. Чорны . Галубы цэлы дзень нічога не елі, але на другі дзень пачалі патроху дзяўбці хлебныя крошкі і піць ваду. Навуменка .
2. Біць, удараць дзюбай. Куры хваталі ежу і з зайздрасцю дзяўблі адна адну ў галаву. Чорны . Крумкач выдру дзюбаю дзяўбе, а выдра крумкача зубамі грызе. Якімовіч . // Разм. Біць, стукаць чым‑н. вострым. Узяліся дружна салдаты і ну дзяўбці слупам у дзверы. Лынькоў .
3. Паслядоўнымі частымі ўдарамі па чым‑н. рабіць паглыбленне, адтуліну. На ўзлессі дзяцел гулка дзёўб кару. Куляшоў . Дзяўблі ломам, секлі мёрзлую зямлю сякерай. Шамякін . // Вырабляць што‑н. дзяўбаннем, выдзёўбваннем. Дзяўбці долатам паз. □ Дзяды дзяўбуць ночвы ці выразаюць лыжкі. Брыль .
4. перан. Разм. Бесперапынна гаварыць, паўтараць адно і тое. — Ты яму пра вяселле гавары. Няхай жэніцца. Ты яму штодзень дзяўбі пра гэта. Чарнышэвіч . Што каму наўме, той тое і дзяўбе. Прыказка .
5. перан. Даймаць папрокамі, нападкамі. — Думаеце, так ужо і скінуць Галушкіна. Яго не ў першы раз дзяўбуць. І ўсё сухім з вады выходзіць. Гурскі .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)