destroy [dɪˈstrɔɪ] v.

1. разбура́ць, буры́ць; знішча́ць, руйнава́ць

2. забіва́ць (жывёл);

The horse broke its leg and had to be destroyed. Конь зламаў нагу, і яго давялося забіць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

chestnut [ˈtʃesnʌt] n.

1. кашта́н (плод)

2. кашта́навае дрэ́ва, кашта́н

3. кашта́навы ко́лер

4. infml гняды́/цёмна-ры́жы/руды́ конь

5. : an old chestnut збі́ты, бана́льны жарт/сюжэ́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Дэ́раш ’конь пэўнай масці’ (БРС), дэ́раш, дэ́рэш ’конь любой масці з прымессю іншага колеру’ (Сл. паўн.-зах.). Паводле Кюнэ (Poln., 51), запазычанне з польск. deresz ’тс’ (< венг. deres; аб польск. слове Брукнер, 87). Сюды і ге́раш ’дэраш (масць каня)’ (Сл. паўн.-зах.) < дʼераш (з менай дʼ > гʼ пры палатальным вымаўленні гука «д»). Гл. яшчэ Слаўскі, 1, 144; MESz, 1, 619.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ламаві́к м

1. (конь) Lástpferd n -(e)s, -e;

2. (рамізнік) Lástfuhrmann m -(e)s, -männer або -leute

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

бегавы́ спарт Renn-;

бегавы́ конь Rénnpferd n -es, -e;

бегава́я даро́жка Rénnbahn f -, -en;

бегавы́я канькі́ Rénnschlittschuhe pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

бу́рка ж

1. (плашч, накідка) Búrka f -, -s (Filzmantel der Kaukasier);

2. (конь) Bráune (sub) m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

дадо́лу, прысл.

На зямлю, далоў. Спатыкнецца конь — і паляціць ардынарац дадолу, калі ён мала звыкся з сядлом. Кулакоўскі. // Да зямлі, уніз. Трава пажоўклая схілілася дадолу. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

була́нчык, ‑а, м.

Разм. ласк. Конь буланай масці. Рыгор пачаў выводзіць з стойлаў коней. Міхасю ён падвёў невялікага камлюкаватага буланчыка, самага рахманага ва ўсёй ферме. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́перціся, ‑пруся, ‑прашся, ‑прэцца; зак.

Разм.

1. Выйсці, вылезці адкуль‑н., пераадолеўшы перашкоды. Конь выперся з хлява.

2. Выдацца, высунуцца за межы чаго‑н. Выперціся наперад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узбо́чына, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і абочына. [Зыгмусь:] — Конь хрумстае траву на ўзбочыне дарогі каля саменькага мяне. Колас. Серабром заігралі мяцёлкі Кавылю на ўзбочынах яру. Беразняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)