1.
рысі́сты
бегавы́
верхавы́
ую́чны
ламавы́
заво́дскі
запражны́
чыстакро́ўны
сяда́ць на каня́ das Pferd bestéigen*, aufs Pferd stéigen*;
мяня́ць ко́ней die Pférde wéchseln;
вярхо́м на кані́ zu Pférde;
2.
ход каня́ Zug des Spríngers, Spríngerzug
3.
◊ до́ранаму каню́ ў зу́бы не глядзя́ць éinem géschenkten Gaul sieht [schaut] man nicht ins Maul;
у каня́ чаты́ры нагі́, ды спатыка́ецца ≅ auch der Klügste kann éinen Féhler máchen, níemand ist vóllkommen [vollkómmen];
Трая́нскі
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)