зайстры́ць

‘навастрыць, натачыць што-небудзь (зайстрыць сякеру)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зайстру́ зайстры́м
2-я ас. зайстры́ш зайстрыце́
3-я ас. зайстры́ць зайстра́ць
Прошлы час
м. зайстры́ў зайстры́лі
ж. зайстры́ла
н. зайстры́ла
Загадны лад
2-я ас. зайстры́ зайстры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час зайстры́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насты́рчыць

‘навастрыць, напружыць, напяць што-небудзь (позірк, цела)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. насты́рчу насты́рчым
2-я ас. насты́рчыш насты́рчыце
3-я ас. насты́рчыць насты́рчаць
Прошлы час
м. насты́рчыў насты́рчылі
ж. насты́рчыла
н. насты́рчыла
Загадны лад
2-я ас. насты́рчы насты́рчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час насты́рчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

naostrzyć

зак. навастрыць, натачыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

папавастры́ць, ‑вастру, ‑вострыш, ‑вострыць; зак., што і чаго.

Разм. Вастрыць доўга, неаднаразова; навастрыць многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́менціць, ‑нчу, ‑нціш, ‑нціць; зак., што.

1. Навастрыць касу мянташкай.

2. Разм. груб. Прагна з’есці ўсё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намянта́шыць

‘навастрыць што-небудзь мянташкай; бязглузда нагаварыць чаго-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. намянта́шу намянта́шым
2-я ас. намянта́шыш намянта́шыце
3-я ас. намянта́шыць намянта́шаць
Прошлы час
м. намянта́шыў намянта́шылі
ж. намянта́шыла
н. намянта́шыла
Загадны лад
2-я ас. намянта́ш намянта́шце
Дзеепрыслоўе
прош. час намянта́шыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лы́жы (ед. лы́жа ж.) лы́жи;

○ бегавы́я л. — беговы́е лы́жи;

◊ навастры́ць л. — навостри́ть лы́жи

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cock​2 [kɒk] v. :

♦

cock an ear/an eye at smth./smb. навастры́ць ву́шы; насцеражы́цца, насцяро́жыцца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лы́жы, ‑аў; адз. лыжа, ‑ы, ж.

Плоскія драўляныя загнутыя спераду палазы, якія прымацоўваюць да абутку для перамяшчэння па снезе. Хадзіць на лыжах. □ Мы змораныя ля сасны Зрабілі б свой прывал, Дзе лыжаў след, як дзве струны, Пралез праз перавал. Танк. // Узлётна-пасадачныя палазы самалёта, якія ўстанаўліваюцца замест колаў у зімні час.

•••

Навастрыць лыжы гл. навастрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́тачыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

1. Зрабіць, вырабіць што‑н. на такарным станку. Вытачыць вось.

2. Добра навастрыць, адтачыць. Вытачыць нож.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)