вы́менціць, ‑нчу, ‑нціш, ‑нціць; зак., што.

1. Навастрыць касу мянташкай.

2. Разм. груб. Прагна з’есці ўсё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)