Verbum

spítzen

1.

vt завастра́ць, вастры́ць (аловак)

◊ die Óhren ~ — навастры́ць ву́шы

2.

(sich)

(auf A) настро́іцца, разлі́чваць (на што-н.)

er spitzt sich auf díeses Buch — яму́ на́дта хо́чацца прачыта́ць [атрыма́ць] гэ́тую кні́гу

strécken

1.

vt

1) выця́гваць, расця́гваць

die Hand (nach D) ~ — працягну́ць руку́ (за чым-н.)

die Óhren in die Höhe ~ — навастры́ць ву́шы

j-n zu Bóden ~ — павалі́ць на зямэ́р, збіць каго́-н.

2) тэх. прака́тваць, вальцава́ць

3) расця́гваць, праця́гваць (работу і да т.п.)

Lébensmittel ~ — экано́міць праду́кты

2.

(sich)

1) паця́гвацца, расця́гвацца

2) выця́гваць

sich ins Gras ~ — расцягну́цца ў траве́

Löffel

m -s, -

1) лы́жка

2) тэх. коўш (экскаватара)

3) ву́ха (зайца, труса)

séine ~ spítzen — разм. навастры́ць ву́шы, насцеражы́цца

◊ mit éinem sílbernen [góldenen] ~ im Mund gebóren sein — пахо́дзіць з забяспе́чанай сям’і́; перан. нарадзі́цца пад шчаслі́вай зо́ркай

die Wéisheit mit ~n gegéssen [gefréssen] háben — іран. лічы́ць сябе́ на́дта разу́мным

j-n über den ~ barbíeren — абдуры́ць каго́-н.

eins hínter die ~ bekómmen* — атрыма́ць наганя́й

j-m ein paar hínter die ~ háuen — даць каму́-н. апляву́ху

spánnen

1.

vt

1) наця́гваць

die Wäsche ~ — разве́шваць бялі́зну

das Kleid spannt únter den Ármen — суке́нка ця́гне [ці́сне] пад па́хамі

die Fórderungen zu hoch ~ — ста́віць зана́дта высо́кія [завы́шаныя] патраба́ванні

den Hahn ~ — узве́сці куро́к

2) напру́жваць (мускулы)

die Óhren ~ — навастры́ць ву́шы

3) заціска́ць (у ціскі); запрага́ць

2.

vi

1) цягну́ць

2) (auf A) падпільно́ўваць, чака́ць з нецярпе́ннем (каго-н.)

3.

(sich):

die Brü- cke spannt sich über Fluss — це́раз раку́ перакі́нуты мост

scharf

1.

a во́стры

2) рэ́зкі, прані́злівы

3) е́дкі

4) во́стры, то́нкі (пра слых)

5) мо́цны (пра акуляры)

~e Patrónen — баявы́я патро́ны [набо́і]

ein ~er Schuss — тра́пны стрэл

auf j-n [auf etw.] ~ sein — мо́цна ціка́віцца кім-н. [чым-н.]; разм. пра́гнуць, мо́цна хаце́ць [жада́ць] (чаго-н.), ква́піцца (на што-н.)

2.

adv

1) во́стра (навастрыць)

2) дакла́дна; ува́жліва; пі́льна

~ bewáchen — пі́льна ахо́ўваць

3) рашу́ча; рэ́зка; энергі́чна

~ dúrсhgreifen* — прыня́ць рашу́чыя ме́ры

~ máchen — падбухто́рваць, ве́сці кампа́нію супро́ць каго́-н.

Ohr

n -(e)s, -en

1) ву́ха

die ~en bráusen mir — у мяне́ шумі́ць у вуша́х

die ~en klíngen [géllen] ihm — у яго́ ў вуша́х звіні́ць

er hat ábstehende ~en — ён аблаву́хі [лапаву́хі]

2) ву́ха, слых

auf éinem ~ taub sein — быць глухі́м на адно́ ву́ха

die ~en spítzen — навастры́ць [натапы́рыць] ву́шы, насцяро́жвацца

ein féines ~ háben — мець то́нкі слых

mit hálbem ~ hören — слу́хаць кра́ем ву́ха

das geht zu dem éinen ~ hinéin, zu dem ánderen (wíeder) hináus — гэ́та ў адно́ ву́ха ўвахо́дзіць, а з друго́га вылята́е

er ist ganz ~ — ён пі́льна слу́хае; ён ні- во́днага сло́ва не прапуска́е мі́ма вушэ́й

◊ er ist noch feucht hínter den ~en — ≅ у яго́ яшчэ́ малако́ на губа́х не абсо́хла

sich etw. hínter die ~en schréiben* — ≅ намата́ць сабе́ на вус

j-n übers ~ háuen* — ашука́ць, абдуры́ць каго́-н.

j-m das Fell über die ~en zíеhen* — спусці́ць шку́ру з каго́-н.

bis über die ~en verlíebt sein — закаха́цца па са́мыя ву́шы