вытачыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

1. Зрабіць, вырабіць што‑н. на такарным станку. Вытачыць вось.

2. Добра навастрыць, адтачыць. Вытачыць нож.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)