намянта́шыць
‘навастрыць што-небудзь мянташкай; бязглузда нагаварыць чаго-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| намянта́шу | намянта́шым | |
| намянта́шыш | намянта́шыце | |
| намянта́шыць | намянта́шаць | |
| Прошлы час | ||
| намянта́шыў | намянта́шылі | |
| намянта́шыла | ||
| намянта́шыла | ||
| Загадны лад | ||
| намянта́ш | намянта́шце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| намянта́шыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)