насты́рчыць
‘навастрыць, напружыць, напяць што-небудзь (позірк, цела)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| насты́рчу | насты́рчым | |
| насты́рчыш | насты́рчыце | |
| насты́рчыць | насты́рчаць | |
| Прошлы час | ||
| насты́рчыў | насты́рчылі | |
| насты́рчыла | ||
| насты́рчыла | ||
| Загадны лад | ||
| насты́рчы | насты́рчыце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| насты́рчыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)