спыні́цца, спыню́ся, спы́нішся, спы́ніцца; зак.

1. Перастаць рухацца, спыніць што-н. рабіць, устрымацца ад якога-н. дзеяння.

С. на паўдарозе.

Матор спыніўся.

Гэты чалавек не спыніцца ні перад чым (перан.: пойдзе на любыя ўчынкі).

2. Часова размясціцца, пасяліцца дзе-н.

С. ў гасцініцы.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра развіццё, ход і пад.: прыпыніцца, перарвацца.

Работы па ўкладцы труб спыніліся.

4. на кім-чым. Пра погляд, увагу, думкі і пад.: затрымацца на кім-, чым-н.

Мой позірк спыніўся на сыне.

5. на кім-чым. Прыйсці да якога-н. рашэння, спыніць свой выбар на кім-, чым-н.

С. на выбары маладога кандыдата.

|| незак. спыня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

reproduce

[,ri:prəˈdu:s]

v.t.

1) перадава́ць

A radio reproduces sounds — Ра́дыё перадае́ гу́кі

2) рабі́ць рэпраду́кцыю (карці́ны)

3) пладзі́ць; размнажа́цца

Many plants reproduce by seeds — Шмат які́я расьлі́ны размнажа́юцца праз насе́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sketch

[sketʃ]

1.

n.

1) эскі́з, на́кід -у m., замалёўка (для карці́ны), мадэ́ль (во́праткі)

2) на́кід, плян літарату́рнага тво́ру

3) Theatr. скетч -у m.

2.

v.t.

малява́ць эскі́зы, рабіць на́кіды

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

skimp

[skɪmp]

v.

1) скупі́цца

2) ашчаджа́ць

She had to skimp to send her son to college — Яна́ му́сіла ашчаджа́ць, каб магчы́ пасла́ць сы́на ў інстыту́т

3) рабі́ць недакла́дна, недаскана́ла

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

correct

[kəˈrekt]

1.

v.t.

1) пра́віць, папраўля́ць (памы́лкі), выпраўля́ць; рабі́ць заўва́гу

2) стры́мваць, утаймо́ўваць, суніма́ць

3) кара́ць

4) рэгулява́ць

2.

adj.

1) пра́вільны, слу́шны

2) адпаве́дны

correct dress — адпаве́днае адзе́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

difficulty

[ˈdɪfɪkəlti]

n., pl. -ties

1) ця́жкасьць f.

2) кло́пат -у m; замі́нка, перашко́да f.

3) pl. ця́жкасьці (матэрыя́льныя)

4) нязго́да f.

to make a difficulty — рабі́ць перашко́ды; быць неахво́чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

indent

1. [ɪnˈdent]

v.t.

1) уціска́ць, выціска́ць, вызубля́ць (сяке́ру, нажні́цы); насяка́ць (напі́льнік)

2) рабі́ць адсту́п (у тэ́ксьце)

2. [ˈɪndent]

n.

1) знак -у m., шчарбі́на, зару́біна, засе́чка f.

2) вы́емка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

inspect

[ɪnˈspekt]

v.t.

1) агляда́ць, правяра́ць

A dentist inspects the children’s teeth twice a year — Данты́ст агляда́е ў дзяце́й зу́бы дво́йчы на год

2) афіцы́йна кантралява́ць, правяра́ць; рабі́ць інспэ́кцыю, інспэктава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

upoważnienie

upoważnieni|e

н. упаўнаважанне, паўнамоцтва;

~e do zrobienia czego — паўнамоцтва для выканання чаго;

robić co z — czyjego

~a — рабіць што (дзейнічаць) па чыім упаўнаважанні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

апа́лубка, ‑і, ДМ ‑бцы, ж.

Спец.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. апалубіць.

2. Р мн. ‑бак. Драўляная ці металічная форма, якая ўжываецца пры бетонных і жалезабетонных збудаваннях і знімаецца пасля зацвярдзення бетону. Адны папраўлялі апалубку, рыхтуючы яе да ўкладкі бетону, другія вязалі арматуру, счышчалі снег, разраўноўвалі замёрзлую зямлю. Хадкевіч.

3. Р мн. ‑бак. Абшыўка, абкладка знадворных частак збудавання. [Старшыня калгаса:] — Я вось і прыйшоў параіцца з вамі, як лепш рабіць, ці апалубкай, ці, можа, рыхтаваць цэментныя пліты ды выкладаць іх. Сергіевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)