Банду́ра 1.
Бандура 2 ’занадта вялікая рэч’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Банду́ра 1.
Бандура 2 ’занадта вялікая рэч’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Барку́н ’палявая трава’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ На́лпа ’малпа’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Слёзкі ‘дрыжнік, Briza L.’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
склюд, ‑а,
Цяслярская сякера для склюдавання, абчэсвання бярвення.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ста́расць, ‑і,
1. Перыяд жыцця пасля сталасці, калі паступова адбываецца аслабленне дзейнасці арганізма.
2. Доўгачасовае існаванне; зношанасць.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уста́ўка, ‑і,
1.
2. Тое, што ўстаўлена.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Бядры́нец ’расліна Pimpinella saxifraga L.’,
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Касе́та ’касета’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ба́бкі 1 (мн.) ’расліна Acorus calamus L., аер’ (
Ба́бкі 2 (мн.) ’расліна Trifolium repens L., канюшына паўзучая’ (
Ба́бкі 3 ’расліна Oxalis acetosella L., кісліца звычайная’ (
Бабкі 4 ’частка самапрадкі — стойкі, паміж якімі кола’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)