Ру́капіс ’тэкст, напісаны ад рукі або на друкавальнай машынцы’, ’рукапісны помнік старажытнай пісьменнасці’ (ТСБМ). Складаны назоўнік ад рука (гл.) і пісаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

намазо́ліць сов. натере́ть мозо́ль; намозо́лить;

н. ру́кі — намозо́лить ру́ки;

н. во́чы — намозо́лить глаза́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умы́ць сов. умы́ть, вы́мыть;

у. твар — умы́ть (вы́мыть) лицо́;

у. ру́кі — умы́ть ру́ки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

brawny

[ˈbrɔnɪ]

adj. -ier, -est

мо́цны; мускулі́сты

brawny arms — мускулі́стыя ру́кі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

матля́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -я́ецца; незак. (разм.).

1. Тое, што і матацца (у 1 знач.).

Рукі матляюцца як чужыя.

Бялізна матляецца на вяроўцы.

2. Часта рухацца з боку ў бок, хістацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

халадзе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

1. Станавіцца халодным, халаднейшым.

У канцы лета раніцы халадзеюць.

Рукі халадзеюць.

2. перан. Адчуваць холад ад моцнага хвалявання, страху і пад.

Кроў халадзее ў жылах.

|| зак. пахаладзе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цяжэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; незак.

1. Станавіцца цяжэйшым, прыбаўляць у вазе.

Мокрае адзенне цяжэе.

2. Адчуваць стомленасць, цяжкасць.

Рукі і ногі цяжэюць.

|| зак. ацяжэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е і пацяжэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раскрыжава́ць, ‑жую, ‑жуеш, ‑жуе; зак., каго-што.

Раскінуць крыжам (рукі). Аксеня ірванулася да гумна. Яна стала спіной да замка і яшчэ, на дадатак, раскрыжавала рукі. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

truss2 [trʌs] v.

1. звя́зваць у вя́зкі;

truss a chicken падрыхтава́ць кураня́ да сма́жання

2. звя́зваць, скру́чваць (рукі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Лапу́шухны ’ручаняткі, рукі’ (Бяльк.) — рэгіянальнае ўт варэнне ад лапушкі і суф. ‑ухч‑ы, які надае ласкальнае адценне (Бел. грам., 1, 98). Да лапах (гл.)^

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)