fling

[flɪŋ]

1.

v.t. flung

1) кі́даць; шпурля́ць

to fling someone into jail — кі́нуць каго́ ў турму́

to fling fresh troops into a battle — кі́нуць сьве́жыя аддзе́лы ў бой

to fling a stone — шпурну́ць ка́мень

2) пазіра́ць з пага́рдай, кіда́ць пага́рдлівы по́зірк

3)

а) кі́даць аб зямлю́, валі́ць; скіда́ць

the horse flung his rider — конь скі́нуў ездака́

б) (out) брыка́ць

4) кіда́ць (цень), напаўняць, по́ўніць (па́хам, гу́камі)

The flowers fling their fragrance around — Кве́ткі напаўня́юць паве́тра па́хам

5) уклада́ць, аддава́ць

To fling all energies — аддава́ць усе́ сілы, акуну́цца з галаво́ю (у пра́цу)

2.

v.i.

1) кі́дацца, выбяга́ць, выско́кваць

She flung out of the room — Яна́ вы́бегла з пако́ю

2) пачына́ць свары́цца, ла́яцца

3.

n.

1) кідо́к -ка́ m., по́швырак -ка m.

2) гуля́ньне n., прые́мнае ба́ўленьне ча́су

to have one’s fling — нагуля́цца, прые́мна паба́віцца

to have a fling with someone — мець рама́н з кім

3) зьнява́жлівая заўва́га; крыты́чныя напа́дкі

to have a fling at —

а) паспрабава́ць рабі́ць

б) пага́рдліва або́ зьнява́жліва выка́звацца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

де́ньги гро́шы, -шай ед. нет;

нали́чные де́ньги ная́ўныя гро́шы; гато́ўка;

ни за каки́е де́ньги ні за які́я гро́шы;

быть при деньга́х мець гро́шы, быць пры граша́х;

бе́шеные де́ньги шалёныя гро́шы;

броса́ть де́ньги на ве́тер кі́даць гро́шы на ве́цер.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

цень м

1. Schtten m -s, -;

начныя цені Fttiche der Nacht (паэт);

кі́даць цень Schtten wrfen* (на што auf A), beschtten vt;

2. (здань) Schtten m -s, -, Geist m -es, -er;

ца́рства ценяў Schttenreich m -(e)s, Reich der Schtten;

ні ценю kine Spur, kinen Schmmer;

ні ценю сумне́ння kein Zwifel;

быць у цяні́ im Dnkeln bliben*, im Hntergrund sein [stehen*];

кі́даць цень на каго перан inen Schltten auf j-n wrfen*;

хадзі́ць за кім як цень j-m wie ein Schtten flgen;

ад яго́ заста́ўся адзі́н то́лькі цень er ist nur noch ein Schtten (sines selbst)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

heave

[hi:v]

1.

v.t. heaved or hove, heaving

1) падыма́ць (цяжа́р); уздыма́ць

2) кіда́ць, шпурля́ць а́мень), кіда́ць (я́кар)

3) Naut. падыма́ць (я́кар), цягну́ць (кана́т)

to heave a sigh — ця́жка ўздыха́ць

2.

v.i.

1) уздыма́цца й апада́ць (пра хва́лі, гру́дзі)

2) ця́жка ды́хаць, лаві́ць дух, задыха́цца

3) напіна́цца; напру́жвацца, ту́жыцца (як пры ванітава́ньні)

4) выпу́чвацца

to heave in sight — паказа́цца на далягля́дзе

3.

n.

пад’ём -у m.; кіда́ньне n., кідо́к -ка́ m.

4.

interj. heave ho!

ра́зам, узялі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ненажэ́рны, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Такі, якога цяжка накарміць; пражэрлівы. [Валя:] — А дзе Пятро Аляксеевіч? [Марына:] — П’юць, чэрці ненажэрныя, трэці дзень без просыпу. Шамякін. Недзе ляпеча асіна, густа шамаціць чарот на возеры. Адтуль нясуцца цяжкія ўсплёскі — не даюць падрамаць рыбам ненажэрныя шчупакі. Місько. // перан. Здольны паглынуць, перапрацаваць, знішчыць і г. д. у вялікай колькасці. Васіль Малюк зноў адчыніў топку і з нейкай упартай метадычнасцю пачаў кідаць у яе ненажэрнае чэрава паліва. Васілёнак. Сухія смалістыя сцены ўвачавідкі злізваліся ненажэрным агнём. Пальчэўскі.

2. перан. Які не можа здаволіцца тым, што мае; прагны. Што ні зробяць.. [працавітыя] людзі — багатыя ўсё сабе заграбуць і яшчэ паглядаюць, ці не засталося што. Да таго ненажэрныя — страх адзін. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

plunge

[ˈplʌndʒ]

1.

v.

1) зь сі́лай кіда́ць, шпурля́ць (у ва́дкасьць)

2) кі́дацца (у ваду́, бо́йку), урыва́цца (у пако́й)

3) ныра́ць, акуна́ць (-ца), дава́ць нырца́

2.

n.

1) ныра́ньне, акуна́ньне n.

2) ме́сца для ныра́ньня

3) пла́ваньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

schmißen

*

I

vt разм. кі́даць, шпурля́ць

◊ die Sche ~ — разм.о́лець якур-н. спра́ву

wir wrden den Lden schon ~ — разм. мы гэ́тую спра́ву ўла́дзім

II

vi пля́каць, бру́дзіць (пра птушак, насякомых)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

роня́ть несов.

1. (выпускать из рук) упуска́ць; (терять) губля́ць;

2. (терять, лишаться) губля́ць;

роня́ть листву́ губля́ць лі́сце;

роня́ть пе́рья губля́ць пе́р’е;

3. (голову на грудь) апуска́ць;

4. (слёзы) раня́ць;

5. перен. (слова) кі́даць, цадзі́ць;

6. перен. (достоинство, авторитет) прыніжа́ць, тра́ціць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Мач ’драўляны сахор у выглядзе завостранай вузкай лапаткі з жалезным наканечнікам або без яго’ (Выг. дыс., ТС; мазыр., З нар. сл.; петрык., Шатал.; воран., Сцяшк. Сл.), укр. жытом., ровен. мач, меч ’жалезныя сахары’, ’граблі’, рус. (Сярэдняя Азія) амач ’начынне для капання’. Паводле Выгоннай (БЛ, 8, 56–57), лексема ўзыходзіць да прасл. metati, mesti ’накідваць’ у форме ітэратыва matati, што ўзыходзіць да і.-е. *mat‑кідаць, разбіваць’, параўн. ст.-інд. matyá‑ ’барана’, лац. mateola ’малаток’, ст.-в.-ням. medela ’плуг’. Параўн. таксама матыка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ballot

[ˈbælət]

1.

n.

1) бюлетэ́нь для галасава́ньня

2) агу́льны лік адда́дзеных галасо́ў

3) (тае́мнае) галасава́ньне

2.

v.i.

1) галасава́ць (тае́мна)

to ballot for — выбіра́ць тае́мным галасава́ньнем

2) кі́даць жэ́рабя

3.

v.t.

выбіра́ць кі́даньнем жэ́рабя

- be on the ballot

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)