1. Папрасіць прыйсці, прыехаць, з’явіцца куды‑н. Запрасіць сяброў у госці. □ [Пан] запрасіў мельніка да сябе ў маёнтак і запрапанаваў яму службу палясоўшчык.Бядуля.
2. Прапанаваць каму‑н. зрабіць што‑н. Капітан Рыбін ветліва запрасіў усіх сесці.Пестрак.
3. і без дап. Назваць занадта высокую цану за рэч, якая такой цаны не варта. Запрасіць за тавар вельмі дорага.
запрасі́ць2, ‑прашу, ‑просіш, ‑просіць; зак.
Разм. Пачаць прасіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
слёзна, прысл.
Са слязамі. І плача, плача горка і слёзна, ніяк не могучы паверыць, што бачыла сына ў той дзень апошні раз.Сачанка.// Умольна прасіць аб чым‑н. Штаб корпуса слёзна маліў аб дапамозе.Мележ.— Пусціце мяне, дзядзечка, я забыў у вагоне свой куфэрак, — слёзна прасіў я чалавека.Сабаленка./увобразнымужыв.Паглядае восень слёзна З засені лясной.Прыходзька.Плачуць слёзна капяжы: — Вецер, ты хоць памажы, Разгані нам хмару, Цёмную пачвару.Хведаровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
bid3[bɪd]v.(bade, bidden) : bid smb. farewellfml развіта́цца з кім-н.;
I bade all my friends farewell. Я развітаўся з усімі маімі сябрамі.
2.dated or lit. зага́дваць; прасі́ць;
He bade me come again. Ён папрасіў мяне наведаць яго зноў.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
за гэ́та з цябе́ спыта́ецца dafür wirst du Réchenschaft áblegen müssen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
apology
[əˈpɑ:lədʒI]
n., pl. -gies
1) выбачэ́ньне n.
to make an apology — прасі́ць выбачэ́ньня
2) апалёгія f.; абаро́на f.
3) Figur. убо́гае падабе́нства, мізэ́рная заме́на
a mere apology for a politician — го́ра-палі́тык
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Паспыта́ць ’паспрабаваць на смак’ (Бяльк., Касп., Бір.), паспы́так ’каштаванне, ці смачна’ (КЭС, лаг.; Нас.). Укр.поспита́ти ’пакаштаваць’, балг.опи́там ’паспрабаваць на смак ежу, напой’, н.-луж.pospytaś ’трохі паспрабаваць’, в.-луж.pospytować ’праводзіць доследы’. У іншых слав. мовах гэта лексема звязана са значэннем ’пытацца’, ’прасіць’, ’шукаць’, ’рабіць прапанову’. Да спытаць < пыта́ць < прасл.pytati/pitati з першасным значэннем ’кроіць, рэзаць, сячы’, г. зн. ’адразаючы, адсякаючы, даведвацца пра гэты прадмет’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
нава́жыць1, ‑важу, ‑важыш, ‑важыць; зак., чаго.
Узважваючы, нарыхтаваць у якой‑н. колькасці. Наважыць цукру для расфасоўкі.
нава́жыць2, ‑важу, ‑важыш, ‑важыць; зак., зінф.
Намерыцца што‑н. рабіць або зрабіць. [Паходня] наважыў прасіць, каб яму адтэрмінавалі залікі за першы курс партыйнай школы.Хадкевіч.Малады інжынер наважыў арганізаваць догляд тэхнікі па-новаму.Кухараў.// Рашыць, вырашыць. Вятроў адразу наважыў не страляць: трэба было берагчы патроны.Лупсякоў.Нарэшце .. [Люба] наважыла кінуць работу ў клубе і заняцца толькі хатняю справай.Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
dríngend
1.
a тэрміно́вы, неадкла́дны
~es Gespräch — неадкла́дная размо́ва
2.
adv
1) тэрміно́ва, неадкла́дна
2) насто́йліва
~st bítten* — насто́йліва прасі́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
спра́шиватьнесов.
1.(обращаться с вопросом) пыта́ць (каго), пыта́цца (у каго), запы́тваць (каго), запы́твацца (у каго);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Сва́таць, сва́тацца ‘прапаноўваць каго-небудзь у мужы ці ў жонкі’, ‘прасіць згоды на шлюб’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ, ТС). Укр.сва́тати(ся), рус.сва́тать(ся), ст.-рус.свататися ‘парадніцца праз шлюб дзяцей або сваякоў’, польск.swatać się ‘тс’, чаш. svatati ‘спраўляць вяселле’, балг.свату́вам се ‘быць сватам’, макед.сватоса се ‘парадніцца праз шлюб’. Прасл.*svatati (sę), *svatiti sę. Толькі славянскае. Дэрыват ад *svatъ, першасна ‘парадніцца’, астатнія значэнні даволі познія. Гл. Трубачоў, История терм., 143.