Verbum

спыта́цца разм

1. гл спытаць

1.;

2. (прасіць дазволу) j-s Erláubnis [Zústimmung] éinholen, j-n um Erláubnis [Zústimmung] bítten*;

3. безас:

за гэ́та з цябе́ спыта́ецца dafür wirst du Réchenschaft áblegen müssen