bítte, lángen Sie zu! — бяры́це [часту́йцеся], калі́ла́ска!
3) хапа́ць, быць дастатко́вым
2.
vt (j-m) перада́ць, пада́ць (каму-н. што-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
изво́литьнесов.
1.(желать, хотеть) уст. хаце́ць, жада́ць;
что изво́лишь, всё сде́лаю што хо́чаш, усё зраблю́;
2.(с неопр. наклонением другого глагола для выражения почтительности, неудовольствия и т. п.) мець ла́ску; (соблаговолить) зрабі́ць ла́ску;
я сде́лал так, как изво́лили приказа́тьуст. я зрабі́ў так, як вы ме́лі ла́ску загада́ць;
он да́же не изво́лил встать ён на́ват не зрабі́ў ла́ску ўста́ць; иногда перевод опускается, а неопр. наклонение другого глагола переводится соответствующими личными формами; при повелительном наклонении в таких случаях добавляется одна из следующих формул: калі́ла́ска, бу́дзь(це) ласка́вы, зрабі́(це) ла́ску;
где э́то ты изво́лил пропада́ть? дзе гэ́та ты прапада́ў?;
позва́л, а сам ушёл, тепе́рь изво́ль его́ дожида́ться паклі́каў, а сам пайшо́ў, цяпе́р чака́й яго́, зрабі́ ла́ску;
изво́ль(те) а) (при выражении согласия) калі́ла́ска;
изво́льте, ещё остану́сь на часо́к калі́ла́ска, яшчэ́ застану́ся на гадзі́нку; б) (при выражении приказания) зрабі́це ла́ску, бу́дзь(це) ласка́вы;
чего́ изво́лите? што загада́еце? чаго́ ва́шай ла́сцы?
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ГАЛКО́ЎСКІ
(Галкаўскас; Galkauskas) Канстанцін Міхайлавіч (16.6.1875, г. Вільня — 20.2.1963),
літоўскі і бел. кампазітар, дырыжор, педагог. Беларус. Нар.арт. Літвы (1955). Праф. (1947). Скончыў Пецярбургскую кансерваторыю (1908, вучань М.Рымскага-Корсакава, А.Глазунова, А.Лядава). З 1908 вёў пед. дзейнасць у Вільні (з 1945 у кансерваторыі), арганізаваў сімф. аркестр (1909) і муз. школу (1919). У 30-я г. ўдзельнічаў у культ. жыцці Зах. Беларусі. Многія яго вак. творы засн. на бел.муз. фальклоры, напісаны на вершы бел. паэтаў: ансамблі, рамансы і хары на вершы Ф.Багушэвіча, Я.Купалы, Я.Коласа, М.Танка, З.Бядулі, К.Буйло; апрацоўкі бел.нар. песень, нар. харавыя сюіты «Дуда» і «Каханне» (апошняя з сімф. аркестрам). Аўтар лібрэта няздзейсненай оперы «Сымон-музыка» (паводле Я.Коласа). Сярод інш. твораў: оперы «Цыганы» (1908) і «Мізэрэрэ» (1909), муз. камедыі «Ласка Амура» (1925), «Алімпіяда» (1926), балет «Прывід маці» (1930), сімфонія «Масква» (1948), камерна-інстр. творы, хары, рамансы.
Літ.:
Шырма Р.Р. Мастацкая песня ў Заходняй Беларусі // Песня — душа народа. Мн., 1976;
Matulaityte A. Konstantinas Galkauskas. Vilnius, 1975.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
step2[step]v. ступа́ць, кро́чыць, ісці́;
Step this way, please.Калі ласка, сюды.
step aside[ˌstepəˈsaɪd]phr. v. адыхо́дзіць, саступа́ць, адступа́ць убо́к
step down[ˌstepˈdaʊn]phr. v.
1. сысці́ на дол (уні́з)
2. пада́ць у адста́ўку
step in[ˌstepˈɪn]phr. v.
1. увахо́дзіць
2. уме́швацца
step off[ˌstepˈɒf]phr. v. сысці́ (з дарогі, ходніка і да т.п.)
step up[ˌstepˈʌp]phr. v. павыша́ць, павялі́чваць, узмацня́ць;
step up production павялі́чваць вытво́рчасць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
адлюстрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.
1. Адкінуць у адваротным напрамку светлавыя прамені. Азёрная гладзь адлюстравала святло месяца.
2. Узнавіць, перадаць чый‑н. вобраз на сваёй люстранай паверхні. Сажалка адлюстравала пышныя кароны пахіленых вербаў, колеры неба.Галавач.Тады хмарка папрасіла сонейка: — Адлюструй мяне, калі ласка, на тым вунь загончыку ільну!Карпюк.// Адбіць, перадаць у вобразах ці паняццях аб’ектыўную рэальнасць (пра здольнасць чалавека пазнаваць навакольны свет).
3. Увасобіць у мастацкіх вобразах; абмаляваць, паказаць. Раскрываючы вобраз Гушкі, К. Чорны праўдзіва, глыбока і шматгранна адлюстраваў супярэчлівы і пакутны шлях беларускага сялянства ў рэвалюцыю.Луфераў.// Перадаць, ахарактарызаваць сутнасць, змест, унутраныя асаблівасці чаго‑н. [Сцяпан] пачаў у галаве складаць гэтае пісьмо, падбіраць такія словы і выразы, якія б дакладна адлюстравалі яго душэўны стан, яго радасць.Шамякін.
4. Паказаць якім‑н. вонкавым выяўленнем. Яго твар адлюстраваў нястрымную радасць. Погляд дзяўчыны адлюстраваў парыў душы і хваляванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
accede
[əkˈsi:d]
v.i.
1) згаджа́цца; саступа́ць
Please accede to my request — Калі́ла́ска, згадзе́цеся на маю́ про́сьбу
2) (to) атрыма́ць (ула́ду, паса́ду)
When the king died, his oldest son acceded to the throne — Калі́ каро́ль памёр, яго́ны старэ́йшы сын заня́ў трон
3) далуча́цца
Our government acceded to the treaty — Наш ура́д далучы́ўся да дамо́вы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
scratch my back and I will scratch yours ≅ ла́ска за ла́ску, паслу́га за паслу́гу
scratch along[ˌskrætʃəˈlɒŋ]phr. v. зво́дзіць канцы́ з канца́мі, перабіва́цца
scratch away[ˌskrætʃəˈweɪ]phr. v. выкрэ́сліваць; саскраба́ць
scratch off[ˌskrætʃˈɒf]phr. v. =
scratch awayscratch out[ˌskrætʃˈaʊt]phr. v. =
scratch awayscratch up[ˌskrætʃˈʌp]phr. v. назбіра́ць, назапа́сіць (грошай)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
◎ По́ўх1повх ’крот’ (беласт., Сл. ПЗБ; драг., Сл. Брэс.; Шатал., Сцяшк. Сл., Скарбы), ’мыш-палёўка’ (Сіг.), ’воўк’ (Бяльк.), ’гарнастай’ (Бяльк.), ’ласка’ (ЛАП), повух ’крот’ (бяроз., Выг.); укр.дыял.повх, польск.pilch ’жывёліна Myoxidae, грызун з вушамі без поўсці’, н.-луж.pjelch, чэш., слав.pich, славен.pólh ’соня’, харв.puh, балг.плъх, пльф ’пацук, Mus raitus’. Некаторыя няслушна (гл. Шустар-Шэўц, 2, 1077) лічаць запазычаннем са ст.-в.-ням.pilich, с.-в.-ням.bilch ’від мышы’ (Голуб–Колечкі, 278). Да прасл.*ръ!!!хъ < *pelsb(fb) < *polsb(jь); сюды ж пялёсы, пялясы ’з белымі палосамі на цёмным фоне’ (гл.), рус.пелёсый ’плямісты (пра жывёлу)’, параўноўваюць з літ.pelė ’мыш’, пат. pele ’тс’ < і.-е.*pel ’сівы, белаваты (пра колер)’, дапускаючы, што тут мае месца намінацыя паводле лысых вушных ракавін грызуноў; Немец (Этимология–1997–1999, 128) параўноўвае са ст.-чэш.oplchaly (БЕР, 5, 374–375, з літ-рай; Махэк₂, 460; Сной₂, 539; Глухак, 511). Аднясенне сюды назвы ваўка па колеравай прыкмеце (“шэры”) з’яўляецца вынікам табуізацыі; зрэшты, параўн. і ўкр.вовчок ’соня’. Сюды ж повхоточыны, повховыпьне ’паточаная кратамі зямля’ (Сл. Брэс., Шатал.).
◎ По́ўх2 ’пячкур (рачная рыба)’ (Крыв.). Няясна. Магчыма, з noyxf (гл.) з-за плямістай афарбоўкі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ВО́ЛКАЎ Георгій Андрэевіч
(н. 20.7.1922, Масква),
бел. акцёр, рэжысёр, педагог. Нар.арт. Беларусі (1967). Скончыў Маскоўскае гар.тэатр. вучылішча (1944), Вышэйшыя рэжысёрскія курсы пры Ленінградскім тэатр, ін-це імя А.Астроўскага (1955). З 1944 акцёр, з 1951 і рэжысёр, у 1965—79 гал. рэжысёр Брэсцкага абл.драм. т-ра імя ЛКСМБ. У 1979—87 выкладаў у Бел.тэатр.-маст. ін-це. Акцёрскае мастацтва Волкава вызначалі вострая характарнасць у спалучэнні з тонкім псіхал. аналізам і лірызмам: Лапшын («У пошуках радасці» В.Розава), Труфальдзіна («Слуга двух гаспадароў» К.Гальдоні), Трыстан («Сабака на сене» Лопэ дэ Вэгі) і інш. Як рэжысёру Волкаву характэрна арганічнае адчуванне акцёра, адметнае прачытанне твора і наданне яму выразнай сцэн. формы: «Беспасажніца» А.Астроўскага (1957), «Выбачайце, калі ласка» (1958) і «Зацюканы апостал» (1972) А.Макаёнка, «Джэні Герхарт» паводле Т.Драйзера (1958), «Пігмаліён» Б.Шоу (1964), «Сэрца на далоні» паводле І.Шамякіна (1966), «Людзі і камяні» (1968) і «Брэсцкі мір» (1969) К.Губарэвіча, «Апошняя інстанцыя» (1975) і «Нашчадак» (1976) М.Матукоўскага, «Месяц у вёсцы» паводле І.Тургенева (1975; т-р імя Ю.Астэрвы ў г. Люблін, Польшча).