ча́дзіць

‘куродымець, курэць, вылучаць пры гарэнні чад’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ча́джу ча́дзім
2-я ас. ча́дзіш ча́дзіце
3-я ас. ча́дзіць ча́дзяць
Прошлы час
м. ча́дзіў ча́дзілі
ж. ча́дзіла
н. ча́дзіла
Дзеепрыслоўе
цяп. час ча́дзячы

Іншыя варыянты: чадзі́ць, чадзі́ць.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чадзі́ць

‘куродымець, курэць, вылучаць пры гарэнні чад’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. чаджу́ ча́дзім
2-я ас. ча́дзіш ча́дзіце
3-я ас. ча́дзіць ча́дзяць
Прошлы час
м. чадзі́ў чадзі́лі
ж. чадзі́ла
н. чадзі́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час ча́дзячы

Іншыя варыянты: ча́дзіць.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чадзі́ць

‘куродымець, курэць, вылучаць пры гарэнні чад’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. чаджу́ чадзі́м
2-я ас. чадзі́ш чадзіце́
3-я ас. чадзі́ць чадзя́ць
Прошлы час
м. чадзі́ў чадзі́лі
ж. чадзі́ла
н. чадзі́ла
Загадны лад
2-я ас. чадзі́ чадзі́це

Іншыя варыянты: ча́дзіць.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

smoke​2 [sməʊk] v.

1. дыме́ць, куро́дымець, курэ́ць; дымі́цца

2. куры́ць;

No smoking! Не куры́ць! (надпіс)

3. вэ́ндзіць;

smoked ham вяндлі́на, вянглі́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

закурэ́ць

1. (пакрыцца сажай) rúßig wérden;

2. (пачаць курэць) ánfangen* zu rúßen [zu quálmen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кури́ться

1. (выделять дым) курэ́ць;

2. (о пыли, тумане) куры́цца;

3. страд. куры́цца; см. кури́ть​ 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kopcić

незак.

1. курэць (пра лямпу);

2. дыміць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

filować

незак.

1. уст. курэць;

2. разм. выглядваць, падглядваць, падглядаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

чадзі́ць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; незак.

1. Куродымець, курэць, вылучаць пры гарэнні чад (у 2 знач.). Чадзіў ліхтар «лятучая мыш», было душна, смярдзела прэлымі анучамі. Шамякін. Лямпы чадзілі, і шкло на абедзвюх было закуранае. Арабей.

2. Напускаць чаду куды‑н., дыміць чым‑н. [Васіль] дастаў цыгарэту, але не стаў чадзіць у вагоне. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закурэ́ць ​1, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Пакрыцца сажай; задыміцца ​1. Закурэлі сцены ў асеці. □ — Ты мне, Марынка, як заўсёды, падрыхтуй крыху вады, і я апаласнуся, а то закурэў. Скрыпка. Толькі сёння я заўважыў, як закурэла даўно нячышчанае шкло на лямпе. Карамазаў.

закурэ́ць ​2, ‑зе; зак.

Пачаць курэць.

•••

Аж (толькі) пыл закурэў гл. пыл.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)