ча́дзіць
‘куродымець, курэць, вылучаць пры гарэнні чад’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| ча́джу | ча́дзім | |
| ча́дзіш | ча́дзіце | |
| ча́дзіць | ча́дзяць | |
| Прошлы час | ||
| ча́дзіў | ча́дзілі | |
| ча́дзіла | ||
| ча́дзіла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| ча́дзячы | ||
Іншыя варыянты: чадзі́ць, чадзі́ць.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)