чадзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць;
1. Куродымець, курэць, вылучаць пры гарэнні чад (у 2 знач.).
2. Напускаць чаду куды‑н., дыміць чым‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чадзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць;
1. Куродымець, курэць, вылучаць пры гарэнні чад (у 2 знач.).
2. Напускаць чаду куды‑н., дыміць чым‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)