чадзі́ць
‘куродымець, курэць, вылучаць пры гарэнні чад’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| чаджу́ | ча́дзім | |
| ча́дзіш | ча́дзіце | |
| ча́дзіць | ча́дзяць | |
| Прошлы час | ||
| чадзі́ў | чадзі́лі | |
| чадзі́ла | ||
| чадзі́ла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| ча́дзячы | ||
Іншыя варыянты: ча́дзіць.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)