чадзі́ць
‘куродымець, курэць, вылучаць пры гарэнні чад’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| чаджу́ | чадзі́м | |
| чадзі́ш | чадзіце́ | |
| чадзі́ць | чадзя́ць | |
| Прошлы час | ||
| чадзі́ў | чадзі́лі | |
| чадзі́ла | ||
| чадзі́ла | ||
| Загадны лад | ||
| чадзі́ | чадзі́це | |
Іншыя варыянты: ча́дзіць.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)