прамарне́ць
‘згібець, заняпасці’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прамарне́ю |
прамарне́ем |
| 2-я ас. |
прамарне́еш |
прамарне́еце |
| 3-я ас. |
прамарне́е |
прамарне́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прамарне́ў |
прамарне́лі |
| ж. |
прамарне́ла |
| н. |
прамарне́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прамарне́й |
прамарне́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прамарне́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прача́ўраць
‘змарнець, зачахнуць, заняпасці’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прача́ўраю |
прача́ўраем |
| 2-я ас. |
прача́ўраеш |
прача́ўраеце |
| 3-я ас. |
прача́ўрае |
прача́ўраюць |
| Прошлы час |
| м. |
прача́ўраў |
прача́ўралі |
| ж. |
прача́ўрала |
| н. |
прача́ўрала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прача́ўрай |
прача́ўрайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прача́ўраўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прачаўрэ́ць
‘змарнець, зачахнуць, заняпасці’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прачаўрэ́ю |
прачаўрэ́ем |
| 2-я ас. |
прачаўрэ́еш |
прачаўрэ́еце |
| 3-я ас. |
прачаўрэ́е |
прачаўрэ́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прачаўрэ́ў |
прачаўрэ́лі |
| ж. |
прачаўрэ́ла |
| н. |
прачаўрэ́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прачаўрэ́й |
прачаўрэ́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прачаўрэ́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
учаўрэ́ць
‘змарнець, зачахнуць, заняпасці’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
учаўрэ́ю |
учаўрэ́ем |
| 2-я ас. |
учаўрэ́еш |
учаўрэ́еце |
| 3-я ас. |
учаўрэ́е |
учаўрэ́юць |
| Прошлы час |
| м. |
учаўрэ́ў |
учаўрэ́лі |
| ж. |
учаўрэ́ла |
| н. |
учаўрэ́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
учаўрэ́й |
учаўрэ́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
учаўрэ́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
decay1 [dɪˈkeɪ] n.
1. гніе́нне, гніццё
2. заняпа́д;
fall into decay заняпа́сці
3. распа́д
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
счэ́знуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Разм. Зачахнуць, заняпасці. Людзі думалі, што Праксэда больш ніколі не акрыяе, гэтак і счэзне. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
захире́ть сов., разг.
1. зача́хнуць, аслабе́ць;
2. (прийти в упадок) падупа́сці; заняпа́сці.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раскле́іцца, -кле́юся, -кле́ішся, -кле́іцца; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Разысціся ў месцах склейкі.
Канверт расклеіўся.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Разладзіцца, расстроіцца (разм.).
Вяселле расклеілася.
3. перан. Занемагчы, стаць вялым, слабым, заняпасці духам (разм.).
Бабуля занемагла, зусім расклеілася на старасці год.
|| незак. раскле́йвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
обветша́ть сов. састарэ́ць; (одряхлеть) адрахле́ць, стаць ляда́шчым; (истлеть) струхле́ць, спарахне́ць; (прийти в упадок) заняпа́сці.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
zmarnieć
зак.
1. загінуць, прапасці;
2. зачахнуць; змарнець; падупасці; заняпасці
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)