прачаўрэ́ць

‘змарнець, зачахнуць, заняпасці’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прачаўрэ́ю прачаўрэ́ем
2-я ас. прачаўрэ́еш прачаўрэ́еце
3-я ас. прачаўрэ́е прачаўрэ́юць
Прошлы час
м. прачаўрэ́ў прачаўрэ́лі
ж. прачаўрэ́ла
н. прачаўрэ́ла
Загадны лад
2-я ас. прачаўрэ́й прачаўрэ́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прачаўрэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)