прача́ўраць

‘змарнець, зачахнуць, заняпасці’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прача́ўраю прача́ўраем
2-я ас. прача́ўраеш прача́ўраеце
3-я ас. прача́ўрае прача́ўраюць
Прошлы час
м. прача́ўраў прача́ўралі
ж. прача́ўрала
н. прача́ўрала
Загадны лад
2-я ас. прача́ўрай прача́ўрайце
Дзеепрыслоўе
прош. час прача́ўраўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)