учаўрэ́ць

‘змарнець, зачахнуць, заняпасці’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. учаўрэ́ю учаўрэ́ем
2-я ас. учаўрэ́еш учаўрэ́еце
3-я ас. учаўрэ́е учаўрэ́юць
Прошлы час
м. учаўрэ́ў учаўрэ́лі
ж. учаўрэ́ла
н. учаўрэ́ла
Загадны лад
2-я ас. учаўрэ́й учаўрэ́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час учаўрэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)