blow out
а) задзьму́ць, згасі́ць сьве́чку
б) ло́пнуць, трэ́снуць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
blow out
а) задзьму́ць, згасі́ць сьве́чку
б) ло́пнуць, трэ́снуць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
любе́зность
1. (свойство) ласка́васць, -ці
2. (комплимент) кампліме́нт, -та
говори́ть любе́зности гавары́ць кампліме́нты (мі́лыя рэ́чы);
3. (одолжение)
оказа́ть любе́зность зрабі́ць ла́ску;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
poke1
1. штуршо́к, штурхе́ль;
2. разграба́нне вуго́лляў;
♦
take a poke at
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Nächste
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
АНТАНІМІ́Я,
тып семантычных адносін лексічных адзінак, якія маюць процілеглае значэнне (антонімаў). Антанімічныя пары належаць да адной часціны мовы: назоўнікаў («дабро — зло»), прыметнікаў («шырокі — вузкі»), дзеясловаў («браць — аддаваць»), прыслоўяў («далёка — блізка»). Паводле структуры падзяляюцца на аднакарэнныя («замкнуць — адамкнуць») і рознакарэнныя («сумны — вясёлы»). Вылучаюць поўную, няпоўную (частковую) і кантэкстуальную антанімію. Поўныя антонімы адрозніваюцца ўсімі сваімі значэннямі («будаваць — разбураць»); частковыя супрацьпастаўляюць па адным або некалькіх значэннях («радасць — смутак»); кантэкстуальныя ўспрымаюцца толькі ў пэўным кантэксце: «
Г.К.Усціновіч.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Güte
1) дабрата́, дабрыня́, прыхі́льнасць
2) я́касць (матэрыялу); дабрацкаснасць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
przeszkadzać
przeszkadza|ćПольска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
pozwolić
pozwoli|ćПольска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
remit
1) вызваля́ць ад сплаты до́ўгу або́ ад пакара́ньня
2) аслабля́ць, зьмянша́ць (намага́ньні)
3) пасыла́ць гро́шы
4) перадава́ць на разгля́д; адсыла́ць (спра́ву) наза́д у ніжэ́йшы суд
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
бо́жий
1.
2. / бо́жья коро́вка
◊
бо́жий челове́к бо́жы чалаве́к;
дар бо́жий дар бо́жы;
я́сно, как бо́жий день я́сна, як бо́жы дзень;
ка́ждый бо́жий день ко́жны бо́жы дзень;
бо́жья во́ля бо́жая
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)