Клу́ша ’назва птушкі’ (Мат. Гом.). Рус. клуша ’квактуха, галка, чайка’. Гукапераймальнае. Звязваецца з лат. klukšet ’кудахтаць’ (Фасмер, 2, 255).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кро́санне ’седала’ (Мат. Гом.). Да курасадня (гл.) ’тс’. Змяненне магло адбывацца наступным чынам: курасадня > *курасання > *куросання > ’ кросанне. Параўн. куросны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кру́чалы ’калёсы для вывазкі лесу’ (Мат. Маг.), ’прылада для калёс вазіць бярвенні’ (Бяльк.). Кантамінацыя крывалы (гл.) і круціцьх (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Няхо́та ’неахвота, нежаданне’ (Жд. 2, Яўс., Юрч., Мат. Гом.). Ад не хацець (гл.), параўн. няхдццю ’без ахвоты’ (Юрч. НВС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Пагусяне́ць, пагусцець ’скарчанець’ (Мат. Гом.), погусе‑ нець ’зрабіцца падобным на гусіную скуру (ад холаду)’ (Сл. ПЗБ). Да гусінькгусь (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Падле́йчаць ’падглядзець, падкапаць (напр. бульбу)’ (ТС), падлегчы ’тс’ (Мат. Гом.). Параўн. яшчэ лейчаць ’лягчаць, пакладаць’ (ТС). Да лячаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пальні́ца ’палавіца, масніца’ (Бяльк., Мат. Гом.), пальнічьі‑ на ’тс’ (Сл. ПЗБ). Да пол ’падлога’. Адносна л’ параўн. рус. напольный.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Паро́сная ’цяжарная (пра свінню) (ТСБМ, Мядзв., Інстр. II, Сл. ПЗБ), поро́сна (ТС), паро́са ’свінаматка’ (Мат. Гом.). Да парасі́цца < парася́.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пасалёнка ’бульба, звараная палавінкамі’ (ветк., Мат. Гом.). Да пасолены < саліць < соль (гл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко, Афікс. наз., 47.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пахутрава́ць (войны) ’забіць’ (браг., Мат. Гом.). З ⁺/ш- футравацьзрабіць футрыну; апошняе з польск. futryna < futro < ням. Futter ’кажух’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)