упіка́ць, упікну́ць разм (папракаць) vórwerfen* vt (каго-н D, у чым-н A); Vórwürfe máchen (D); j-m éinen Vórwurf máchen (у чым-н wegen G); j-m etw. únter die Náse réiben* (даць каму-н ясна зразумець);
яна́ упікну́ла яго́ за ўпа́ртасць sie warf ihm séine Störrigkeit vor
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
насу́нуць сов.
1. нагрести́;
н. ку́чу лі́сця — нагрести́ ку́чу ли́стьев;
2. надви́нуть; (надеть — ещё) насу́нуть; (головной убор — ещё) нахлобу́чить;
н. ша́пку — нахлобу́чить ша́пку;
3. безл., разг. стать па́смурным;
было́ я́сна, а по́тым ~нула — бы́ло я́сно, а пото́м ста́ло па́смурно
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
clear
[klɪr]
1.
adj.
1) сьве́тлы, я́сны, бяз хма́раў
clear day — сьве́тлы дзень
2) празры́сты, бліску́чы
3) я́сна чу́тны, я́сна ба́чны; выра́зны; зразуме́лы
a clear voice — выра́зны го́лас
4) невінава́ты, безь віны́
clear conscience — чы́стае сумле́ньне
5) во́льны, адкры́ты
a clear view — адкры́ты від
6) во́льны ад до́ўгу, бяз до́ўгу, чы́сты
clear profit — чы́сты прыбы́так
clear of debt — бяз до́ўгу
7) апаро́жнены, разгру́жаны
2.
adv.
я́сна; зусі́м, ца́лкам
3.
v.t.
1) чы́сьціць
2) рабі́ць празры́стым
3) выясьня́ць
4) Law
а) апра́ўдваць, прызнава́ць невінава́тым
б) прызнава́ць надзе́йным
5) расчышча́ць
to clear the land of the trees — вы́карчаваць
•
- all clear
- clear away
- clear off
- clear the way
- clear up
- it is clear
- keep clear of
- out of a clear blue sky
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
зразуме́ла,
1. Прысл. да зразумелы (у 1 знач.).
2. у знач. пабочн. Вядома, канечне. Дакументы ў .. [парушальнікаў], зразумела, былі ў поўнай спраўнасці. Брыль.
3. у знач. вык. Ясна. І гэта зусім зразумела, Напісана чорным па белым: — Наш Ленін — свабода і мір, Працоўных усіх правадыр! Бялевіч. На.. плошчы.. салдаты ўкопваюць слупы, трамбуюць зямлю.. Усё гэта так зразумела і так проста. Лынькоў. / у безас. ужыв. — Так, зразумела, — быццам нешта падагульваючы ў сваіх развагах, прамовіў Камлюк. М. Ткачоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шо́ргат, ‑у, М ‑гаце, м.
1. Слабы, невыразны шум ад руху, трэння аднаго прадмета аб другі. Бераг .. [Пнівадкі] жыў новымі гукам: стук сякер, шоргат піл, песні. Чорны. Хачу паслухаць Шум сівых бароў І пахадзіць прасекаю лясною, Спыніцца над Бярозаю-ракою, Паслухаць шоргат сініх чаратоў. Свірка.
2. перан. Тое, што і шорах (у 2 знач.). Алаіза раптам ясна ўявіла, як дамавіну з яе целам апускаюць у сырую, халодную зямлю. Аж шоргат прайшоў па целе. Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
evidence
[ˈevɪdəns]
1.
n.
1) знак -у m.; до́вад -у m.
2) Law
а) до́каз -у m., сьве́дчаньне n.
б) сьве́дка -і m. & f.
2.
v.t.
1) я́сна пака́зваць, быць до́вадам, даво́дзіць
2) падтрыма́ць сьве́дчаньнем
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
słońce
słońc|e
н. сонца;
w (na) ~u — на сонцы;
jasne jak ~e — ясна, як дзень;
najlepszy pod ~em — найлепшы ў свеце (пад сонцам)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
jasny
jasn|y
1. яркі; ясны;
2. ясны; светлы; чысты;
~a suknia — светлая сукенка;
~e niebo — яснае (бязвоблачнае, бясхмарнае) неба;
3. ясны, зразумелы; дакладны;
w ~y dzień — сярод белага (яснага) дня;
z ~ym czołem — з чыстым сумленнем;
~y umysł перан. светлы розум;
to ~e — ясна; зразумела;
~e, że wiem — безумоўна (ясна) ведаю
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
відаво́чна,
1. пабочн. Напэўна, відаць; мабыць, мусіць. Голас, у якім чулася шчырая жаласць і спачуванне, відавочна, належаў пажылой жанчыне. Васілевіч. Зараз Антона Пятровіча па вечарах Віктар амаль не бачыў: відавочна, у таго была тэрміновая работа на базе. Даніленка.
2. прысл. Яўна, прыкметна; адкрыта. Кадэты відавочна цягнулі за цара, але, не зважаючы на гэта, адносіны паміж самаўладствам і думаю пагоршваліся. Колас.
3. безас. у знач. вык. Ясна, бясспрэчна. [Кандраценка:] — Зусім відавочна стала, што гораду патрэбен галоўны архітэктар. Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разуме́цца, ‑е́ецца; незак.
1. Падразумявацца, мецца на ўвазе.
2. у знач. пабочн. разуме́ецца (звычайна ў спалучэнні са словамі «само сабой»). Несумненна, канешне, ясна. [Цімоха] цікавіла, галоўным чынам, усё, што датычылася лесу і пастуховае справы: ці ёсць яшчэ трава, ці скасілі ўжо ў Лядзінах атаву. Пры гэтым, разумеецца, многа было размовы і аб чорным бычку. Колас.
3. у знач. сцвярджальнай часціцы разуме́ецца. Так, вядома, канешне. Разумеецца, я з вялікай ахвотаю згадзіўся занесці дзядзьку полудзень. Колас.
4. Зал. да разумець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)