эта́пны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да этапа (у 1, 2 знач.). Доўга думаў Войцік, чаму шпікі адвезлі Максіма ў гарадскі астрог, а не ў дэфензіву ці паліцыю на папярэдняе следства і допыт? Ён ведаў, што пры гарадскім астрозе следства не вядуць, што гэта астрог этапны, перасылачны. Машара.

2. Які звязаны з перасылкай па этапу. [Дзяўчыну] не пасадзілі ў турму, а паколькі яна была яшчэ вельмі маладая, суд вырашыў выслаць яе этапным парадкам у нейкі штат. Лынькоў. // у знач. наз. эта́пны, ‑ага, м. Асоба, якая рухаецца па этапу пад канвоем. // Які суправаджае, канваіруе тых, каго перасылаюць па этапу. На нашай вуліцы стаяла этапная рота, якая канваіравала палонных аўстрыякаў. Хведаровіч.

3. Які з’яўляецца этапам (у 4 знач.). У кожнай літаратуры ёсць творы этапныя і малазначныя. Шкраба. Этапнымі тварамі Янкі Брыля, якія адпавядаюць гэтым новым ідэйным якасцям яго рэалізму, з’яўляюцца «Марыля», «Зладзеі», «У сям’і». Майхровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Wíderstand

m -(e)s, -stände супраціўле́нне, адпо́р (gegen A – чаму-н.)

hinterháltender ~ — вайск. мане́ўраная абаро́на

j-m ~ léisten — аказа́ць супраціўле́нне каму́-н., не паддава́цца каму́-н.

den ~ áufgeben* — спыні́ць супраціўле́нне

kéinen ~ áufbringen* — не мець сіл да супраціўле́ння

den ~ bréchen* — злама́ць супраціўле́нне

auf ~ stóßen* — натра́піць на супраціўле́нне

2) эл. рэаста́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verléihen

* vt (D)

1) пазыча́ць, дава́ць у доўг [напрака́т]

sein Ohr j-m ~ — вы́слухаць каго́-н.

2) надава́ць (бляск, сілу і г.д. чаму-н.)

éinem Gedánken Áusdruck ~ — вы́казаць ду́мку

3) узнагаро́джваць (ордэнам каго-н.), прысво́йваць (званне каму-н.); прысуджа́ць (прэмію каму-н.)

ihm wúrde ein Órden verlíehen — яго́ ўзнагаро́дзілі о́рдэнам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verráten

*

1.

vt здра́джваць (каму-н., чаму-н.), выдава́ць (каго-н., што-н.)

séine Spráche verrät, dass er ein Áusländer ist — па яго́ мо́ве чува́ць, што ён іншазе́мец

das verrät séine Pläne — гэ́та выкрыва́е яго́ пла́ны

sich ~ und verkáuft fühlen — адчува́ць сябе́ ахвя́рай падма́ну

2.

(sich) выдава́ць сябе́, выяўля́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

испы́тывать несов.

1. выпрабо́ўваць (каго, што), правяра́ць (каго, што), рабі́ць іспы́ты (каму, чаму); (экзаменовать) іспы́тваць (каго); (исследовать) дасле́даваць;

2. (что — изведывать) зазнава́ць, зве́дваць; (претерпевать — ещё) перано́сіць; (чувствовать — ещё) адчува́ць; (переживать) перажыва́ць; (узнавать) пазнава́ць;

испы́тывать влече́ние (к чему) адчува́ць ця́гу (да чаго);

испы́тывать наслажде́ние адчува́ць (зве́дваць, зазнава́ць) асало́ду;

испы́тывать нужду́ (в ком, чём) адчува́ць патрэ́бу (у кім, чым);

испы́тывать удово́льствие (от кого, чего) адчува́ць (зазнава́ць) задавальне́нне (ад каго, чаго);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

favor

[ˈfeɪvər]

1.

n.

1) ла́ска, паслу́га f.

Will you do me a favor? — Зрабе́це мне ла́ску

to be out of favor — быць у няла́сцы

2) ухвале́ньне, прыхі́льнасьць, зго́да

to look with favor on — ухваля́ць, быць зго́дным на што

3) падару́нак m., па́мятка f.

2.

v.t.

1) мець ла́ску, быць ласка́вым

Favor us with a song — Бу́дзь ласка́вы, засьпява́й нам

2) спрыя́ць, ста́віцца з прыхі́льнасьцю

3) ухваля́ць, пагаджа́цца

We favor your plan — Нам падаба́ецца ваш плян

4) падтрымо́ўваць, стая́ць на чыі́м-н. баку, стая́ць за; дапамага́ць каму́-чаму́

•

- in favor of

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Schéibe

f -, -n

1) дыск, круг, ко́ла

2) шы́ба, шы́біна

3) лу́стачка, скі́б(к)а

etw. in ~en schnéiden* — нараза́ць лу́стачкамі [скі́бачкамі]

4) вайск. мішэ́нь

nach der ~ schíeßen* — страля́ць па мішэ́ні

5) тэх. ша́йба

6) со́ты

ja ~ ! — разм. не вы́йшла!; про́мах!

◊ da kann man sich éine ~ (davón) ábschneiden — ≅ тут ёсць чаму́ павучы́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schénken

I

vt

1) (па)дары́ць; дарава́ць (жыццё, свабоду)

etw. geschénkt bekómmen* — атрыма́ць што-н. у падару́нак

das würde ich nicht geschénkt néhmen — я гэ́тага і да́рма не вазьму́

j-m Vertráuen ~ — мець [адчува́ць] даве́р’е да каго́-н.

j-m., etw. (D) Beáchtung ~ — аддава́ць [удзяля́ць] ува́гу каму́-н., чаму́-н.

II

vt наліва́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vor=

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на:

1) знаходжанне перад чым-н.: vórliegen* ляжа́ць пе́рад чым-н.

2) папярэднічанне чаму-н.: vórbereiten падрыхто́ўваць

3) дзеянне ў прысутнасці каго-н.: vórlesen* чыта́ць уго́лас (каму-н.)

4) дзеянне, якое з’яўляецца ўзорам, прыкладам каму-н.: vórmachen паказа́ць, як рабі́ць

5) перавагу чаго-н.: vórherrschen панава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áussetzen

1.

vt

1) выса́джваць

2) падвярга́ць

3) прапуска́ць (заняткі)

4) назнача́ць (прэмію, узнагароду)

5) перарыва́ць (працу, лячэнне)

an állem etw. áuszusetzen háben — знахо́дзіць ва ўсі́м недахо́пы

sich éiner Gefáhr ~ — трапля́ць у небяспе́ку

2.

vi працава́ць з перабо́ямі; перапыня́цца

die Musík sétzte aus — му́зыка сці́хла

3.

(sich)

(D) падвярга́цца (чаму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)