за́вад, ‑у, м.

У выразе: і заваду няма гл. няма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бязла́дны, -ая, -ае.

1. Пазбаўлены парадку, хаатычны. Б. натоўп.

2. У якім няма пэўнай сістэмы, паслядоўнасці, рытму; сумбурны. Бязладная гаворка.

3. Бесталковы, неарганізаваны. Б. чалавек.

|| наз. бязла́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

вы́гада, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -гад, ж.

1. Карысць, прыбытак; разлік. Атрымаць выгаду. Няма выгады ехаць туды.

2. Тое, што і выгода (у 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

не́чего​II (незачем) нареч., разг. няма́ чаго́; не́чага; (не надо) не трэ́ба;

не́чего об э́том говори́ть няма́ чаго́ (не́чага, не трэ́ба) пра гэ́та гавары́ць;

э́тим не́чего шути́ть гэ́тым не трэ́ба (не́чага) жартава́ць;

да тут и ду́мать не́чего ды тут і ду́маць няма́ чаго́ (не́чага);

не́чего спеши́ть няма́ чаго́ (не́чага, не трэ́ба) спяша́цца;

◊

от не́чего де́лать ад няма́ чаго́ рабі́ць;

не́чего сказа́ть! што і каза́ць!, няма́ што і каза́ць!;

де́лать не́чего нічо́га не зро́біш.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пракрэсліць, ✂; зак.

Правесці рысу ў чым-н., падкрэсліваць на ўсю даўжыню.

  • П. графу ў анкеце (паколькі звестак па гэтай графе няма).

|| незак. пракрэсліваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

несть безл., в знач. сказ., уст. няма́;

◊

несть числа́ бе́зліч.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Únmöglichkeit

f -, -en немагчы́масць, немажлі́васць

◊ vor der ~ weicht die Schúldigkeit — ≅ на няма́ і су́ду няма́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

старыцца, ✂; незак.

Рабіцца старым або больш старым; старэць.

  • За работай няма калі с.
  • С. ў дзеўках (перан. вельмі доўга не быць замужам).

|| зак. састарыцца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

роўніца, ✂, ж.

  1. Пасма валакна, злёгку скручаная, якая ідзе на выраб пражы (спец.).

  2. Тое, што і раўня (разм.).

    • Ёй няма роўніцы ў танцах.

|| прым. роўнічны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

неахвота, ✂, ж.

  1. Адсутнасць ахвоты да чаго-н.

    • Працаваць з неахвотай.

  2. безас. у знач. вык. Не хочацца, няма жадання (што-н. рабіць).

    • Н. з ім размаўляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)