Вазо́к ’лёгкія прыгожыя санкі’ (парыц., Янк. Мат.). Да воз.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вальцо́ўка ’гатунак мукі’ (КЭС); ’шатроўка’ (Мат. Гом.). Да вальцаваць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ву́сякацца ’высмаркацца’ (Янк. II, Мат. Гом.). Гл. вы́сякацца ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вы́насак ’зносак’ (Мат. Гом.). Да вынасіць з суф. ‑ак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вы́палакаць ’выпаласкаць’ (Мат. Гродз.). Запазычанне з укр. полокати ’паласкаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Каллёт ’верхняя спадніца’ (Мат. Маг.). Асіміляцыя зычных. Гл. камлёт.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кандра́т ’тхор’ (пар. Мат. Гом.) — табу. Параўн. Міша ’мядзведзь’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ке́ранскі ’немалады халасцяк’ (Мат. Гом.). Іранічна да вядомага прозвішча.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кле́мбы ’абутак на драўлянай падэшве’ (Мат. Маг.). Гл. клумбы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кло́дава ’магільнік’ (Мат. Гом.). Гл. клад з. Ад *кладава.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)