Рытні́к ’той, хто капае’ (Янк. Мат.). Ад рыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рэ́хма ’напралом (гл. рэпсам)’ (Мат. Гом.). Ад рэхнуць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сапу́ха ’сажа’ (Сцяшк. МГ), ’засланка’ (Мат. Гом.). Гл. сопуха.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Стрэ́ва ‘ствол’ (Мат. Гом.). Гл. астро́ва, параўн. стрыўё (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сухаме́цце ’сухамятка’ (Касп.), сухамя́ціца ’тс’ (Мат. Маг.). Гл. сухам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тараґа́н ’прусак, рыжы таракан’ (лях., Янк. Мат.). Гл. тарака́н.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тубарэ́тка ‘табурэтка’ (Мат. Гом.). Гл. табурэт (з перастаноўкай галосных).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

извлече́ние ср.

1. (действие) дастава́нне, -ння ср.; выця́гванне, -ння ср.; выма́нне, -ння ср.; выбіра́нне, -ння ср.; здабыва́нне, -ння ср.; атрыма́нне, -ння ср.;

извлече́ние ко́рня мат. здабыва́нне ко́раня; см. извлека́ть;

2. (выдержка) вы́нятка, -кі ж.; вы́трымка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оста́ток м.

1. (излишек, оставшийся от чего-л.) рэ́шта, -ты ж.; рэ́шткі, -каў ед. нет, аста́так, -тку м.;

2. (оставшаяся часть, конец) аста́ча, -чы ж., аста́так, -тку м.;

оста́ток жи́зни аста́так жыцця́;

3. мат. аста́ча, -чы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сокраще́ние скарачэ́нне, -ння ср.;

сокраще́ние шта́тов скарачэ́нне шта́таў;

сокраще́ние рабо́чего дня скарачэ́нне рабо́чага дня;

сокраще́ние дробе́й мат. скарачэ́нне дро́баў;

сокраще́ние мы́шцы скарачэ́нне мы́шцы;

спи́сок усло́вных сокраще́ний спіс умо́ўных скарачэ́нняў;

пье́са идёт с сокраще́ниями п’е́са ідзе́ са скарачэ́ннямі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)