рэкамендава́цца, ‑дуюся, ‑дуешся, ‑дуецца; зак. і незак.

1. Назваць (называць) сябе пры знаёмстве. Пры выпадку незнаёмым дзяўчатам па сакрэту .. [Саша] рэкамендаваўся маёрам-дэсантнікам. Новікаў.

2. толькі незак. Зал. да рэкамендаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хо́батны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да хобата (у 1 знач.), з хобатам. Хобатная жывёліна.

2. у знач. наз. хо́батныя, ‑ых. Атрад млекакормячых, які цяпер прадстаўлены толькі сланамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шэ́лег, ‑а, м.

Старажытная дробная манета. А бацька толькі што выплаціў арэнду, і ў хаце не было болей ані шэлега, каб наняць папа і адслужыць па нябожчыцы малебен. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заікну́цца сов., в разн. знач. заикну́ться;

ву́чань не́шта прамармыта́ў, ~ну́ўся і змоўк — учени́к что́-то пробормота́л, заикну́лся и замолча́л;

пра сваё міну́лае ён і не ~ну́ўся — о своём про́шлом он и не заикну́лся;

◊ ва́рта то́лькі з. — сто́ит то́лько заикну́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

зігамо́рфны

(ад гр. zygon = пара, двое + -морфны)

які мае дзве формы;

з-ая кветка — кветка, праз якую можна правесці толькі адну плоскасць сіметрыі, што дзеліць кветку на дзве роўныя часткі, напр. кветка анюціных вочак браткоў (параўн. актынаморфны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ідэа́льны

(п.-лац. idealis, ад гр. idea = паняцце)

1) які існуе толькі ў свядомасці, у ідэях і ўяўленнях;

2) які адпавядае паняццю аб ідэале; узвышаны (напр. і-ая любоў);

3) вельмі добры, узорны (напр. і-ыя ўмовы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

індывідуа́льны

(фр. individuel, ад лац. individuum = непадзельнае, асобіна)

1) уласцівы толькі адной асобе (індывідууму), асабісты (напр. і. густ, і. падыход);

2) які знаходзіцца ў асабістым карыстанні, не калектыўны (напр. і. транспарт);

3) асобны, адзінкавы (напр. і. выпадак).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Дамасе́д ’дамасед’ (БРС). Рус. домосе́д, укр. домосі́д. Параўн. далей славац. domased ’тс’, чэш. domased ’лежань’. Трубачоў (Эт. сл., 5, 68) лічыць гэтыя словы прасл., аналогія ёсць у лац. мове (domisēda). Шанскі лічыць, што гэта, магчыма, толькі ўсх.-слав. утварэнні; гл. Шанскі, 1, Д, Е, Ж, 168.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Мызь ’шмыг!’ (Ян.). Гукапераймальнае. Відаць, генетычна тоеснае з рус. уладз., валаг. мызгать ’часта хадзіць куды-небудзь’, якое, магчыма, ад мыкать: бел. пры‑мыкиць, замыюць, і‑мк‑нуцца. Параўн. смал. мыкі ’шмыг!’, бел. мык (гл.), мыкнуць ’хуценька прабегчы’, ’толькі паказацца і знікнуць’ (Нас.). Тое ж славац. myknuť.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Во́знік (БРС, Нас., Бяльк.). Ад воз з суф. ‑нік, які ў бел. мове быў прадуктыўным пры ўтварэнні Nomina agentis яшчэ ў старажытны перыяд (Суффикс. словообр., 65). Але, па даных КГС, гэта слова адзначана толькі ў значэнні ’возны конь’. Сучаснае вознік ’возчык’ з’явілася па лексіка-семантычнаму спосабу словаўтварэння.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)