Verbum

tale [teɪl] n.

1. апавяда́нне; апо́весць; пада́нне;

a romantic tale раманты́чная гісто́рыя, “Winter’s Tale” «Зі́мняя ка́зка» (п’еса Шэкспіра)

2. плётка, чу́тка, пагало́ска;

It’s only a tale. Гэта толькі плёткі.

♦

old wives’/travellers’ tales вы́думкі, ка́зкі, плёткі, небылі́цы;

tell tales распуска́ць плёткі, плятка́рыць