паддо́н, ‑а, м.

1. Падстаўка пад дно.

2. Спец. Скрыня, клетка без века, накрыўкі для перавозкі, пад’ёму якіх‑н. матэрыялаў. Паддон з цэглай. □ [Іван] ездзіў па рэйках на сваім кране ўзад і ўперад, падымаў паддоны з растворам. Грахоўскі.

3. Днішча якой‑н. прылады, машыны, у якім змяшчаецца або адкуль сцякае вада, масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гексапло́ід

(ад гр. heks = шэсць + aploos = просты + -оід)

клетка або асобіна, якая мае шэсць поўных набораў храмасом.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сперматазо́ід

(ад гр. sperma, -atos = семя + zoon = жывёла + -оід)

мужчынская палавая клетка чалавека, жывёл і многіх раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

kojec

м.

1. клетка для свойскай птушкі;

2. куратнік;

3. стойла; праварына;

4. хадункі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

грудны́ Brust-;

грудна́я кле́тка анат., Brústkorb m -(e)s, -körbe, Brústkasten m -s, -;

грудны́ го́лас tíefe Stímme;

грудно́е дзіця́ Säugling m -s, -e, Baby [´be:bi:] n -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ле́свічны Tréppen-; Léiter-;

ле́свічная кле́тка Tréppenhaus n -es, -häuser;

ле́свічная ступе́нька Tréppenstufe f -, -n;

ле́свічная пляцо́ўка Tréppenabsatz m -es, -sätze;

ле́свічны марш Tréppenlauf m -(e)s, -läufe

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

антэразо́ід

[ад гр. antheros = які цвіце + (спермата)зоід]

мужчынская рухомая палавая клетка, якая ўтвараецца ў антэрыдыях некаторых раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

поліцытэмі́я

(ад полі- + гр. kytos = клетка + -эмія)

хранічнае захворванне крывятворнай сістэмы чалавека з павышэннем колькасці эрытрацытаў у крыві.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цэлатэ́лій

(ад лац. cellula = клетка + гр. thele = сасок, адростак)

эпітэлій, які высцілае другасную поласць цела чалавека і жывёл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ГАМЕТА́НГІЙ (ад гаметы + грэч. angeion сасуд), спецыялізаваная клетка або шматклетачны палавы орган раслін і грыбоў, у якім развіваюцца гаметы. У некат. грыбоў і водарасцей гаметангій прадстаўлены адной шмат’ядзернай клеткай, змесціва якой без падзелу на гаметы зліваецца са змесцівам другой падобнай клеткі. У ааміцэтаў, аскаміцэтаў, базідыяміцэтаў і вышэйшых раслін з дыферэнцыраванымі паводле полу гаметамі мужчынскія гаметангіі называюцца антэрыдыямі, жаночыя — аагоніямі або архегоніямі.

В.С.Гапіенка.

т. 5, с. 14

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)