Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
кле́тка¹, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.
1. Памяшканне з металічных або драўляных прутоў для птушак і жывёлін.
К. для папугаяў.
2. Спосаб складання некаторых матэрыялаў (дроў, дошак, цэглы і пад.) у выглядзе чатырохвугольніка.
Скласці дошкі ў клетку.
3. Квадрат, усякі чатырохвугольнік, начэрчаны на паверхні чаго-н.
Клеткі шахматнай дошкі.
Сшыткі ў клетку.
○
Грудная клетка — частка тулава, якая складаецца з рэбраў, грудзіны, пазванкоў і змяшчае ў сабе сэрца, лёгкія, стрававод.
|| памянш.кле́тачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.
|| прым.кле́тачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кле́тка², -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.
Элементарная адзінка будовы жывога арганізма, якая складаецца з ядра, пратаплазмы і абалонкі.
Нервовая к.
|| памянш.кле́тачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.
|| прым.кле́тачны, -ая, -ае.
Клетачнае ядро.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кле́ткав разн. знач.кле́тка, -кі ж.;
грудна́я кле́ткаанат. грудна́я кле́тка;
не́рвная кле́тка нерво́вая кле́тка;
ткань в кле́тку ткані́на ў кле́тку;
бума́га в кле́тку папе́ра ў кле́тку;
ле́стничная кле́тка ле́свічная кле́тка;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кле́ткаж., в разн. знач.кле́тка;
к. для пту́шак — кле́тка для птиц;
папе́ра ў ~ку — бума́га в кле́тку;
дро́вы скла́дзены ў ~ку — дрова́ сло́жены в кле́тку;
○ нерво́вая к. — биол. не́рвная кле́тка;
грудна́я к. — грудна́я кле́тка;
ле́свічная к. — ле́стничная кле́тка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кле́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Рмн. ‑так; ж.
1. Памяшканне для птушак і жывёлін, сценкі якога зроблены з металічных або драўляных прутоў. Клетка для птушак. Трымаць трусоў у клетцы.//Разм. Малы пакой, цеснае памяшканне. У адной клетцы-каморцы — Рыгор. Той, з кім марыла [Наталля] безупынна ісці на змаганне, ухарошваць жыццё кіпучым полымем рэвалюцыйнага натхнення.Гартны.// Тое, што і клець (у 2 знач.). Клетка пад’ёмніка.
2. Спосаб складання дроў, дошак, цэглы і пад. у выглядзе чатырохвугольніка. Клетка цэглы. Злажыць дровы ў клетку.
3. Чатырохвугольнік, нарысаваны, начэрчаны на паверхні чаго‑н. Клетка шахматнай дошкі. Тканіна ў клетку.
4. Элементарная адзінка будовы жывога арганізма, якая складаецца з ядра, пратаплазмы і абалонкі. Раслінная клетка. Жывёльная клетка.
•••
Грудная клетка — частка шкілета, якая складаецца з рэбраў, грудзіны, пазванкоў і змяшчае ў сабе сэрца, лёгкія, стрававод.
Лесвічная клетка — памяшканне ў доме для лесвіцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
кле́ткаж
1. Käfíg m -s, -e; Vógelkäfíg m, Báuer n, m -s, - (дляптушак);
2. (напаперы, матэрыі) Kästchen n -s, -;
у кле́тку karíert;
3.біял Zélle f -, -n;
кле́ткі раслі́н Pflánzenzellen pl;
вучэ́нне пра кле́тку Zéllenlehre f -, Zytologíe f;
грудна́я кле́ткаанат Brústkorb m -(e)s, -körbe, Thórax m -(es), -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
клетка
Том: 15, старонка: 114.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
Кле́тка ’памяшканне для птушак і жывёлін, сценкі якога зроблены з металічных або драўляных прутоў’ (ТСБМ, Касп., Яруш., Бяльк., Сл. паўн.-зах.), ’спосаб складання дроў, дошак, цэглы і пад. у выглядзе чатырохвугольніка’ (ТСБМ, Сл. паўн.-зах., ТС, Янк. Мат.), ’свіран, кладоўка’ (Нас., Бломкв., Дзмітр.). Гл. клець.
