хіб, ‑а,
1. Пярэдняя частка хрыбта некаторых жывёл (свінні, быка і пад.).
2. Поўсць на хрыбце.
3. Спінны плаўнік у рыбы.
4.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хіб, ‑а,
1. Пярэдняя частка хрыбта некаторых жывёл (свінні, быка і пад.).
2. Поўсць на хрыбце.
3. Спінны плаўнік у рыбы.
4.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хма́ра, ‑ы,
1. Вялікае, звычайна цёмнае воблака, якое прыносіць дождж, град, снег.
2.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
изво́лить
1. (желать, хотеть)
что изво́лишь, всё сде́лаю што хо́чаш, усё зраблю́;
2. (с неопр. наклонением другого глагола для выражения почтительности, неудовольствия
я сде́лал так, как изво́лили приказа́ть
он да́же не изво́лил встать ён
где э́то ты изво́лил пропада́ть? дзе гэ́та ты прапада́ў?;
позва́л, а сам ушёл, тепе́рь изво́ль его́ дожида́ться паклі́каў, а сам пайшо́ў, цяпе́р чака́й яго́, зрабі́ ла́ску;
изво́ль(те) а) (при выражении согласия) калі́ ла́ска;
изво́льте, ещё остану́сь на часо́к калі́ ла́ска, яшчэ́ застану́ся на гадзі́нку; б) (при выражении приказания) зрабі́це ла́ску, бу́дзь(це) ласка́вы;
изво́льте вы́йти зрабі́це ла́ску (бу́дзьце ласка́вы) вы́йсці;
◊
чего́ изво́лите? што загада́еце? чаго́ ва́шай ла́сцы?
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
кла́сціся, кладу́ся, кладзе́шся, кладзе́цца; кладзёмся, кладзяце́ся;
1. Прымаць ляжачае, гарызантальнае становішча;
2. Апускацца, падаць на якую‑н. паверхню.
3. Засцілаць сабою што‑н., распаўсюджваючыся на паверхні.
4. Браць які‑н. напрамак (пра самалёт, карабель).
5. Добра прыставаць, паддавацца кладцы.
6.
7.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уступі́ць 1, уступлю, уступіш, уступіць;
1. Стаць членам якой‑н. арганізацыі, таварыства.
2. Пачаць якое‑н. дзеянне, прыняць удзел у чым‑н.
3. Увайсці, уехаць куды‑н.
4. Стаць нагой у што‑н.
5. Ступіць, наступіць на каго‑, што‑н.
•••
уступі́ць 2, уступлю, уступіш, уступіць;
1.
2.
3.
4.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аказа́цца, акажуся, акажашся, акажацца;
1. Трапіць куды‑н., апынуцца дзе‑н.
2. Стаць, з’явіцца на справе, у сапраўднасці якім‑н., кім‑, чым‑н.
3. Знайсціся, быць у наяўнасці.
4. Падаць голас, вестку; азвацца, загаварыць.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ду́мка, ‑і,
1. Тое, што з’явілася ў выніку разваг, меркавання; прадукт мыслення.
2. Мысліцельны працэс; мысленне.
3. Тое, што і дума 1 (у 1 знач.).
4.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ланцу́г, ‑а,
1. Рад аднолькавых металічных звенняў, паслядоўна злучаных адно з адным.
2. Суцэльны рад, сукупнасць каго‑, чаго‑н.
3.
4.
5.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
луна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Плаўна лятаць, рухацца ў паветры.
2. Развявацца ў паветры.
3.
4.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
магчы́, магу, можаш, можа;
1. Быць у стане, мець дастаткова сілы выканаць што‑н.
2. Мець права, абавязак.
3. Абазначае верагоднасць, магчымасць якога‑н. дзеяння.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)