ду́маць
1. (размышлять) ду́мать;
2. (считать, держаться мнения) ду́мать, полага́ть;
3. (иметь намерение) ду́мать, предполага́ть, помышля́ть;
4. (заботиться) ду́мать;
◊ мно́га д. аб сабе́ — мно́го мнить о себе́;
нядо́ўга ду́маючы — недо́лго ду́мая;
і д. няма́ чаго́ — и ду́мать не́чего;
на́ват і не ду́май — да́же и не ду́май;
трэ́ба д. — на́до полага́ть;
і д. забы́цца — и ду́мать забы́ть;
я ду́маю! — я ду́маю!;
д. сам сабе́ — ду́мать про себя́;
а што ты ду́маеш! — а что ты ду́маешь!; а почему́ бы и нет!;
хо́дзіць ці́ха, а ду́мае лі́ха —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)